Morgunblaðið - 22.02.2000, Qupperneq 51

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
ÞRIÐ JUDAGUR 22. FEBRÚAR 2000 51
Alltaf var tekið vel á móti manni á
þeim bæ. Húsið ilmaði af nýbökuðum
kanelsnúðum og best var að heyra
háu og glaðlegu rödd Stjána kalla á
mann. Eg man líka hvað manni leið
vel þegar hann faðmaði mann og
kreisti, þó að takið hafi oftast verið
allfast.
Mér þótti sérstaklega vænt um
þennan frænda minn því að hann lét
mann finna að honum þótti einnig
mjög vænt um mann. Stjáni var allt-
af glaður og var alltaf að grínast,
hann vildi allt íýrir mann gera og
maður vissi að ef eitthvað kæmi upp
þá væri hann alltaf til staðar.
Orð fá því ekki lýst hversu sárt
það er að missa þig en ég veit að þér
getur liðið vel hvar sem þú ert því að
hjarta þitt er fullt gleði og góðvild.
Ég fyllist stolti þegar ég hugsa til
þess hversu mikil hetja þú varst og
hversu vel þú barst þig þrátt fyrir
gríðarleg veikindi og erfiða tíma.
Vonandi líður þér vel núna og ef til
vill ertu í góðum félagsskap, ef svo er
þá bið ég að heilsa.
Ég geymi minningamar um þig á
góðum stað í hjarta mínu, ég gleymi
þér aldrei. Vonandi sjáumst við þeg-
ar minn tími kemur.
Helga Guðrún Friðriksdóttir.
í minningunni er glaðvær maður
að leika við lítinn dreng, glaðværi
maðurinn ert þú, litli drengurinn er
ég. Þetta minningarbrot er eitt það
fysta sem ég man af æfi minni. Sjálf-
sagt man maður frekar skemmtilegu
stundirnar í lífinu, þess vegna eru
minningarbrotin um þig svona mörg.
Ég man þegar þú varst að glíma við
okkur strákana uppi á gangi hjá afa
Jóa. Ég man þegar þú tókst okkur í
bóndabeygju til að sjá hvað við vær-
um sterkir. Ég man þegar þú varst
alltaf að spyrja hver væri mesti
frændi minn. Ég man þegar þú tókst
okkur Nonna með í kolatúrinn fræga
á Páli Pálssyni. Ég man sérstaklega
eftir sumrinu þegar Páil var í slipp
og við Denni hjálpuðum ykkui- Siggu
að mála húsið á Bakkaveginum. Ekki
síst man ég vel öll árin á Páli, allar
skemmtilegu sögurnar sem þú sagð-
ir okkur og hve fljótt þú varst til-
búinn að fyrgefa okkur Denna
skammarstrikin, sem voru þó nokk-
uð mörg. Manstu þegar við gerðum
karla úr öllum pípuhreinsurunum
þínum? Þegar við fórum í koju þá
varstu búinn að láta einn karl á rúm-
stokkinn hjá mér og annan hjá
Denna. Minningarbrotin um þig eru
svo mörg að ekki er hægt að telja þau
öll upp hér, en þau eiga eitt sameig-
inlegt, þau eru öll skemmtileg. Þú
verður alltaf mesti frændi minn.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt
Þig umvefji blessun og bænir,
égbiðaðþúsofirrótt
Þó svíði sorg mitt hjarta,
þásælteraðvitaafþví.
Þú laus ert úr veikinda viðjum,
þínverölderbjörtáný.
Ég þakka þau ár sem ég átti,
þáauðnuaðhafaþig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð.
Þín minning er ljós sem lifir,
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sig.)
Elsku Sigga, Jón, Gabríela, Krist-
ján Einar og aðrir aðstandendur, ég
og fjölskylda mín sendum ykkur
okkar dýpstu samúðarkveðjur. Við
munum varðveita minningarnar um
elskulegan frænda og erum þakklát
fyrir að fá að vera samferða honum.
Karl Ásgeirsson.
TDifurn flo OTOflt) sjflyn
JJÓTÍL flOflC
MiTÍIUMIiT (fllí
Upplýsingar í s: 551 1247
Mér lék forvitni á að hitta þann vin
sem eiginmaður minn, þá tiivonandi,
hafði bundist sérstökum vináttu-
böndum er þeir um 16 ára aldur
bundust fóstbræðraböndum með því
að blanda blóði eins og gert var til
forna. Mér fannst þetta mjög sér-
stakt og þessi vinur vestur í Hnífsdal
hlyti að vera nokkuð sérstakur.
Hann var það, hlýrri og elskulegri
mann hef ég ekki hitt. Ég átti eftir að
hitta hann og konuna hans Sigríði,
Siggu, oft í gegnum árin. Þó að vega-
lengdin hefti samgang okkar, þá var
síminn til að stytta leiðina. Þegar við
komum til Hnífsdals fyrir tæpum
þremur árum, tilkynntu þau okkur
að þar hefði verið tekin stór ákvörð-
un, fiutningur til Reykjavíkur næsta
haust. Við dáðumst að þeim fyrir
kjarkinn en Stjáni var fæddur og
uppalinn í Hnífsdal og hafði búið þar
alla tíð. Eftir flutning hófst nýr kafli í
vináttusambandi okkar, nú var hægt
að skreppa kvöldstund í Miðhús og
spjalla.
Þau aðlöguðust fljótt og voru mjög
ánægð hér. Systkini Stjána voru öll
flutt á höfuðborgarsvæðið, börnin
hans frá fyrra hjónabandi og barna-
börnin eru öll hér. Allt var gott og
allir ánægðir, en þá kom skugginn,
lasleiki og þreyta ásótti vininn okkar
góða. Þá kom dómurinn, krabba-
mein, þessi hræðilegi sjúkdómur
sem þrátt fyrir alla tækni og vísindi
okkar tíma hefur enn ekki fundist
lækningvið.
Vonh- um bata voru góðar, þar
sem fyrsta meðferð lofaði góðu. Við
höfðum áformað að fara fjögur til
Skotlands í nóvember 1998 og gátum
við nú farið þar sem Stjáni var öllu
hressari. Þessi ferð verður perlan í
minningu okkar. Vikan í Glasgow var
yndisleg og nutum við þess að sýna
vinum okkar borgina, sem í dag er
mjög falleg. Þar sem þetta var
fimmta ferð okkar Rúts vorum við
flestum hnútum kunnug. Við röltum
um götur borgarinnar og skoðuðum
mannlífið, borðuðum á góðum veit-
ingahúsum, fórum til Edinborgar,
Stjáni fataður upp hjá Slater, hittum
skoskan vin sem við Rútur höfðum
kynnst í fyrri ferðum okkar, og vor-
um boðin heim til hans og hittum
konu hans og dóttur. Við kynntumst
góðu fólki, og okkur leið svo vel sam-
an þessa viku. Eitt skondið atvik
kemur upp í hugann sem við höfum
oft hlegið að. Rútur og Stjáni voru al-
veg mállausir, en þegar skoskan á í
hlut, þá hlekkist mörgum enskumæl-
andi íslendingnum á að skilja og
túlka hana. Okkur Siggu langaði í
kíkja í verslanir, en við ætluðum að
sjá til þess að þeim mundi ekki leið-
ast á meðan. Fannst okkur upplagt
að senda þá á Samgöngusafnið, lét-
um þá fá miða með nafni safnsins,
þeir fengju svo leigubíl sem keyrði
þá til safnsins, einföld og örugg leið
fyrir þá. Þegar til safnsins kom, varð
smá vandamál, Bflstjórinn gat ekki
skipt 50 punda seðlinum, það var
frítt inn á safnið og enga skiptimynt
þar að fá. Bflstjórinn vildi allt fyrir
þessa mállausu útlendinga gera,
keyrði að næsta banka, skrifaði á
miða hvemig best væri að skipta
seðlinum, þeir félagar réttu miðann
að gjaldkera og þurftu ekki að segja
eitt einasta orð því bflstjórinn hafði
líka skrifað „takk fyrir“ á miðann.
Önnur ferð kemur upp í hugann.
Svaðilför til Aðalvíkur. Við Rútur
vorum á ferð og heimsóttum Stjána
og Siggu í Hnífsdal. Þau buðu okkur
þá í siglingu til Aðalvíkur á báti sem
var kallaður Ella og var í eigu fjöl-
skyldunnar fyrir vestan. Til Aðalvík-
ur er aðeins hægt að komast sjóleið-
ina. Þessi fyrirhugaða ferð spurðist
út og fleiri vildu koma með, alls urð-
um við sautján, börn og fullorðnir.
Siglingin til Aðalvíkur gekk vel, en á
heimleið versnaði veður skyndilega
og gerði brælu, báturinn bilaði þann-
ig að ekki var hægt að lensa, þá
þurfti að stoppa og ausa bátinn.
Urðu margir sjóveikir og aðrir ótta-
slegnir, en fóstbræðurnir héldu ró
sinni og hjálpuðust að við að koma
Ellunni og farþegum hennar í höfn.
Þó sjóveiki og sjóriða þjakaði fólk
var bæði bátur og mannskapur heill.
Veikindi Stjána hafa sett mark sitt
á síðastliðið ár, sérstaklega seinni
hluta þess. Það var sárt að sjá hve
sjúkdómurinn rýrði orku og líkams-
þrótt hans. Ótrúlegt var hve öllu var
tekið með stakri ró. Fyrst sjúkdóms-
Sjá næstu síðu.
+
Faðir okkar,
SIGURJÓN JÖRUNDSSON
járnsmiður,
lést á Hrafnistu Reykjavík að morgni sunnudagsins 20. febrúar.
Sigrún Sigurjónsdóttir,
Jóna Gréta Sigurjónsdóttir,
Hulda Hínriks.
t
Ástkær móðir okkar,
AÐALBJÖRG JÓNSDÓTTIR,
Brautarlandi 24,
Reykjavík,
verður jarðsungin frá Bústaðakirkju föstudaginn 25. febrúar kl. 15.00.
Jón G. Stefánsson,
Sigurjón Stefánsson,
Jóhanna E. Stefánsdóttir.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð, hlýhug
og vináttu sem okkur hefur verið sýnd við
andlát og útför elskulegrar móður okkar,
tengdamóður, ömmu og langömmu,
HULDU BJARNADÓTTUR,
Tilraun,
Aðalgötu 10,
Blönduósi.
Bjarni Pálsson, Hulda Leifsdóttir,
Ingibjörg Ásdís Pálsdóttir,
Stefán Pálsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Hjartkær dóttir mín, systir okkar og móður-
systir,
HRAFNHILDUR ÞÓRÐARDÓTTIR
bankastarfsmaður,
Miðvangi 4,
Hafnarfirði,
lést á líknardeild Landspítalans fimmtudaginn
10. febrúar sl.
Útför hennar hefur farið fram í kyrrþey.
Við þökkum hlýhug og vináttu sem okkur hefur verið sýnd.
Starfsfólki líknardeildarinnar þökkum við fyrir fráþæra umönnun.
Guð blessi ykkur öll.
Valgerður Jóhannesdóttir,
Viðar Þórðarson, Bjarni Þórðarson,
Jóhannes Þórðarson, Þóra Vala Þórðardóttir,
Þórður Alli Aðalbjörnsson, Guðrún Þóra Guðjónsdóttir,
Hrafnhildur Vala Aðalbjörnsdóttir, Kristján Aðalbjörnsson,
Þórdís Aðalbjörnsdóttir.
t
Eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og afi,
PÁLLGUÐNASON,
Austurströnd 12,
Seltjarnanesi,
lést á Sjúkrahúsi Reykjavíkur sunnudaginn
20. febrúar.
Paula Andrea Jónsdóttir,
Guðni Bergþór Pálsson, Guðríður Tómasdóttir,
Þór Elís Pálsson, Jóhanna Bernharðsdóttir,
Lfsa Pálsdóttir, Björgúlfur Egilsson,
Rannveig Pálsdóttir, Juan Carlos Pardo Pardo
og barnabörn.
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
ÞORSTEINN HELGI BJÖRNSSON,
Gunnólfsgötu 4,
Ólafsfirði,
lést á Fjórðungssjúkrahúsinu á Akureyri mánu-
daginn 14. febrúar.
Jarðsungið verður frá Akureyrarkirkju miðviku-
daginn 23. febrúar kl. 13.30.
Hólmfríður Magnúsdóttir,
Magnús Þorsteinsson, Erla Bára Gunnarsdóttir,
Björn Þorsteinsson, Sylvía Kimwoin,
Eiriksína Þorsteinsdóttir, Bessi Skírnisson,
Anna Freyja Eðvarðsdóttir, Karl G. Þórleifsson,
afabörn og langafabörn.
t
Elskuleg dóttir, eiginkona, móðir, tengdamóðir og systir,
GUÐRÚN SÆMUNDSDÓTTIR,
Hverfisgötu 52b,
Gerðinu,
Hafnarfirði,
lést að morgni laugardagsins 19. febrúar á líknardeild Landspítalans.
Jarðarförin fer fram frá Landakotskirkju fimmtudaginn 2. mars kl. 13.30.
Innilegar þakkir til hjúkrunarfólks Heimahlynningar Krabbameinsfélags-
ins, skurðdeildar 12-G Landspítalans og líknardeildar Landspítalans.
Sigurveig Guðmundsdóttir,
Jón Rafnar Jónsson,
Sæmundur Jónsson,
Álfheiður Jónsdóttir, Ólafur Ásmundsson,
Sigurveig Jónsdóttir, Hinrik Fjeldsted,
Margrét Sæmundsdóttir, Þorkell Erlingsson,
Gullveig Sæmundsdóttir, Steinar J. Lúðvíksson,
Hjalti Sæmundsson, Jenný Einarsdóttir,
Frosti Sæmundsson, Dagbjörg Baldursdóttir,
Logi Sæmundsson, Jóhanna Gunnarsdóttir.