Morgunblaðið - 25.06.2000, Síða 31

Caravaggio: Vandlæting Tómasar, 1601-1602.
Sanssouci-safnið, Potsdam.
ómas var stoltur af skynsemi sinni. Hann var ekki auðblekktur.
Hann hafði tamið sér að spyrja og íhuga. Reynsla hans hafði
kennt honum að það var til lítils að velta fyrir sér fyrirbrigðum
sem ekki var hægt að sanna. Og hann undraðist hversu gjarnt fólk
var á að byggja heimsmynd sína á veikum undirstöðum; ósk-
hyggju og fordómum. En þegar hann rak fingurinn í síðuna á manninum sem hann hafði
séð krossfestan og grafinn nokkrum dögum fyrr vissi hann að sá heimur sem hann hafði
byggt í huga sér var hruninn. Og hann hugsaði til þeirra tilviljana sem réðu því að hann
var þarna og í þessum kofa, á þessu augnabliki og hversu sæll hann væri í vissu sinni ef
hann væri á öðrum stað, á öðrum tíma.
Blekking efans er að
hann efast
© DÆGRADVÖL