Morgunblaðið - 09.07.2000, Síða 34

34 SUNNUDAGUR 9. JÚLÍ 2000
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
1
+
Við fráfall og útför
ÞÓRHALLS BJÖRNSSONAR,
Hamraborg 14,
viljum við af alhug þakka þeim fjölmörgu, sem
sýndu minningu hans virðingu og fjölskyld-
unni samúð og hlýhug.
Guð blessi ykkur öll.
Björn Þórhallsson, Guðný S. Sigurðardóttir,
Njörður, Margrét og Gísli Friðriksbörn,
Gunnar Þór Þórhallsson, Guðríður Lillý Guðbjörnsdóttir,
Guðrún Þórhallsdóttir Ludwig, Thomas M. Ludwig,
Gunnþórunn R. Þórhallsdóttir, Stefán Örn Stefánsson,
Helga, Þórný og Þórhatlur Barðabörn,
Anna Helgadóttir,
Kristveig Þórhallsdóttir, Jens L. Eriksen,
Þorbergur Þórhallsson, Sigurborg Þórarinsdóttir,
Guðbjörg Þórhallsdóttir,
barnabörn og fjölskyldur.
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
samúð, hlýhug og vináttu vegna andláts og
útfarar eiginmanns míns, föður okkar, tengda-
föður, afa og bróður,
BJARNA VIÐARS MAGNÚSSONAR,
Ægisíðu 46,
Reykjavík.
Stefanía Þ. Árnadóttir,
Guðrún Inga Bjarnadóttir,
Árni Þór Bjarnason,
Gunnar Viðar Bjarnason,
Birgir Sveinn Bjarnason,
Stefán Bragi Bjarnason,
Ásdís A. Þorsteinsdóttir,
María Eliasdóttir,
Kristín Porter,
Iðunn Bragadóttir,
barnaböm og systkini hins látna.
+
Þökkum af alhug auðsýnda samúð og
hluttekningu við andlát og útför
ÖNNU ÓLAFAR KRISTJÁNSDÓTTUR,
Kveldúlfsgötu 22,
Borgarnesi.
Jón Bjarni Óiafsson,
Þórdís Ásgerður Arnfinnsdóttir, Gylfi Jónsson,
Kristín F. Jónsdóttir,
Eyþór Eðvarðsson, Rannveig Harðardóttir,
Guðni Eðvarðsson, Guðrún Kristjánsdóttir,
Anna Lára Eðvarðsdóttir, fvar Guðmundsson,
barnabörn og barnabarnabarn.
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð við and-
lát og útför
SIGURÐAR MAGNÚSAR
SIGURJÓNSSONAR,
Hrafnistu,
Hafnarfirði.
Sigríður Rósmundsdóttir,
Ingibjörg Sigurðardóttir, Kristinn Hlíðar Kristinsson,
Sigurjón Hjörtur Sigurðsson,
Theodór Sigurðsson, Ragnhildur G. Júlíusdóttir,
Guðrún Sæmundsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug við andlát og útför
SIGRÍÐAR KRISTJÁNSDÓTTUR,
Vogatungu 69,
Kópavogi.
Guðbjörg Guðmundsdóttir, Egill Ingvi Ragnarsson,
Kristján Sigurður Guðmundsson, Ólöf Bárðardóttir,
Grétar Guðni Guðmundsson, Anna Guðrún Hafsteinsdóttir,
Rannveig Guðmundsdóttir Freni, Joseph Louis Freni jr.,
Guðný Helga Guðmundsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
UNNUR
JÓNSDÓTTIR
+ Unnur Jónsdóttir
fæddist á Hall-
dórsstöðum í Reykja-
dal 12. febrúar 1933.
Hún lést á Sjúkrahúsi
Þingeyinga á Húsa-
vík 1. júlí síðastlið-
inn. Foreldrar henn-
ar voru Jón
Friðriksson bóndi á
Hömrum í Reykjadal,
f. 25.11. 1899, d. 30.7.
1990, og Friðrika
Sigfúsdóttir, f. 5.3.
1896, d. 10.3. 1971.
Systkini Unnar eru:
Sigrún, f. 17.11.
1923, d. 30.6. 1990, Jón Aðal-
steinn, f. 9.1.1925, Sigríður, f. 8.7.
Elsku Unnur frænka. Þá ertu aftur
komin til Helga þíns. Mikið held ég að
þú sért ánægð þó ég viti að þér fannst
erfitt að fara frá litlu ijölskyldunni
þinni í Brekkutúni sem var þér svo of-
ur kær. Unnur og Helgi þið hafið allt-
af verið eitt fyrir mér því er þessi litla
kveðja til ykkar beggja. Það er svo
margs að minnast og svo mikið að
þakka, allt það góða sem þið hafið
gert fyrir mig og alla þá ást sem þið
bæði, fram á síðasta dag, sýnduð mér
og minni fjölskyldu. Frá því ég man
first eftir mér var fallega heimilið
ykkar mér sem annað heimili og þeg-
ar ég gifti mig og eignaðist böm og
þau síðan sínar fjölskyldur, breytti
það engu, allir voru jafn velkomnir til
ykkar. Minningarnar hrannast fram í
hugann, þegar þið gáfuð mér brúðu-
borðstofusettið í aftnælisgjöf, ég sitj-
andi í fina stólnum sem þú smíðaðir
Helgi minn, og hlusta á þig spila á
píanóið á meðan Unnur prjónaði dúka
eða heklaði bama-treyjur. Fá sér svo
pönnukökur á eftir. Og hvað þið tókuð
1928, Valgerður, f.
1.12.1929 og Þórdís,
f. 7.10. 1934, d.
20.12.1971.
Unnur giftist
Helga Kristjáni Vig-
fússyni húsgagna-
smið, f. 9.10. 1932, d.
12.12.1997. Kjörson-
ur þeirra er Jónas
Reynir Helgason, f.
4.8. 1961, kvæntur
Nönnu Þórhallsdótt-
ur, f. 9.8. 1962. Barn
þeirra er Bjarki Jón-
asson, f. 17.3.1991.
Utför Unnar fer
fram frá Húsavíkurkirkju á morg-
un og hefst athöfnin klukkan 14.
mikinn þátt í því þegar ég beið hjá
ykkur eftir því að eignast mitt annað
bam. Öll sú hjálp og styrkur þegar
við fluttum frá Húsavík og svo ótal-
margt fleira.
Þó ferðir þínar hingað suður Unn-
ur mín, væm ekki komnar tii af því
góða þá veitti það okkur mikla gleði
að geta verið með þér. Elsku „Amma
Mús,“ þín er sárt saknað af öllum í
þessari fjölskyldu.
Þú barðist hetjulega frænka, og
tókst veikindum þínum af miklu
æðraleysi, hafðir alltaf meiri áhyggj-
ur af því hvemig öðram leið og lýsir
það þér best.
Mér finnst vont og sárt að þú sért
farin og að við eigum ekki eftir að
sitja hér oftar og tala og hlæja eins og
við gerðum svo oft, síðast fyrir nokkr-
um dögum, en við eigum eftir að hitt-
ast aftur og taka upp þráðinn þar sem
hann endaði.
Elsku Jónas, Nanna og Bjarki,
mamma, Nóni, Sigga og aðrir
aðstandendur. Eg votta ykkur mína
+
Móðursystir mín og amma,
UNNUR Á. SIGRÍÐUR SIGURÐARDÓTTIR
Hjúkrunarheimilinu Skjóli,
áður Bólstaðarhlíð 41,
Reykjavik,
er látin.
Útför hennar fer fram frá Fossvogskapellu
fimmtudaginn 13. júlí kl. 15.00.
Þeim sem vildu minnast hennar er bent á líknarfélög.
Hannes Hafliðason,
Dagný Hildur Leifsdóttir.
+
Innilegar þakkir til allra þeirra, sem sýndu
okkur samúð, hlýhug og vináttu við andlát og
útför móður okkar, tengdamóður, ömmu og
langömmu,
ÁGÚSTU S. BÖGESKOV.
Marie, Kristín og Lilja Bögeskov.
Hilmar Björnsson, Björn Sigurðsson,
barnabörn og langömmubörn.
LEGSTEINAR
Komið og skoðið
í sýningarsal okkar eða
fáið sendan myndalista
MOSAIK
Hamarshöfði 4, 112 Reykjavík
sími: 587 1960, fax: 587 1986
innilegustu samúð og bið minn æðri
mátt að styrkja og stiðja okkur öll nú
og ætið.
Elsku svanimir mínir, takk fyrir
allt. Minning ykkar lifir í hjarta mér.
Guðrún Amhildur
Benónýsdóttir.
Nú líður senn að þeim tíma ársins
þegar rósir göfugra ætta fara að
springa út í garðinum við húsið að
Höfðabrekku 10 á Húsavík og gleðja
þá sem leið eiga hjá með ilmi sínum
og bleikri litadýrð. En höfðingjarnir
sem byggðu húsið og ræktuðu garð-
inn era ekki lengur á pallinum fyrir
framan það þar sem þau buðu oftast
gesti sína velkomna, báru þeim á
sólskinsdögum veitingar og stóðu að
lokinni heimsókn þar til gesturinn var
horfinn úr augsýn.
Unnur Jónsdóttir lést 1. júlí síðast-
liðinn, Helgi Vigfússon lést í desem-
ber 1997.
Nær aldarfjórðungur er liðinn frá
því þau hjón tóku okkur opnum örm-
um á Húsavík og þaðan í frá var heim-
ili þeirra okkar annað heimili. Þar
fundum við jafnan gleði og skjól. Þar
áttum við vini. Það mun því reynast
erfitt að sættast við það að þau séu nú
bæði farin, kveðjustundin sé komin.
Þau vora falleg hjón þau Unnur og
Helgi, suðræn í útliti, dökk á brún og
brá. Samrýnd vora þau en mjög ólík.
Hann dulur, fáorður, jafnvel fáskipt-
inn við ókunnuga en í vinahópi hlýr og
kíminn. Hún opinská, félagslynd,
sögumaður góður og átti einkar auð-
velt með að fá heiminn til að brosa við
sér. Sameiginlegt áttu þau þó margt.
Bæði bára virðingu fyrir börnum og
sýndu þeim mikla natni. Þess naut
ekki aðeins einkasonur þeirra Jónas
Reynir og sonarsonurinn Bjarki held-
ur öll önnur böm og unglingar sem
vora svo lánsöm að vera samvistum
við þau. Gestrisin vora þau og vina-
hópurinn og frændgarðurinn stór. At-
orkumenn miklir, störfuðu bæði að
því að styrkja atvinnulíf á Húsavík,
hann á sviði iðnaðar og hún verslunar
og sameiginlegur var áhugi þeirra á
tónlist og listum. Vorið 1996 veiktist
Helgi af krabbameini og mánuði síðar
greindist Unnur með sama sjúkdóm.
Af hugrekki og reisn bragðust þau við
veikindum sínum og berlega kom þá í
ljós hve miklir kærleikar vora með
þeim.
Eftir að Helgi lést þurfti Unnur
enn að stríða í tvö ár. Það er mikið
átak fyrir langveikt fólk á lands-
byggðinni að þurfa að sækja sér
lækningu til Reykjavíkur. í ókunnu
umhverfi fjarri ástvinum sínum og
fjölskyldu era þeir kannski svo vikum
og mánuðum skiptir eða þurfa fár-
sjúkir að fljúga á nokkurra vikna
fresti til og frá Reykjavík. Þannig
steig Unnur eitt árið 34 sinnum upp í
flugvél. En hún lét sér hvergi bregða.
Þegar lífið útdeildi henni erfiðum
verkefnum tókst hún ætíð á við þau af
bjartsýni. Bjartsýni hennar var svo
römm að við gátum verið viss um að
þó veðurspáin sýndi stórhríð á Húsa-
vík og einungis væri snjóföl í Reykja-
vík, tilkynnti hún okkur í símann að
veðrið væri betra fyrir norðan. Þar
sem hún var skein ávallt sól. Og þegar
hún kom sína síðustu íor suður til að
leita sér lækninga og fætumir bára
hana varla lengur, hafði hún með sér
til fararinnar spariklæði ef ske kynni
að henni yrði boðið til veislu. Unnur
var skartkona og naut þess stundum
að vekja eftirtekt með klæðaburði
sínum. Eftirlætislitir hennar vora
bleikt, fjólublátt og rautt. Aldrei
skyggði skartið þó á stærstu djásn
hennar: lífsgleði og ástúð. Það var
gaman að vera til með henni og mikið
gat maður orðið fallegur þegar maður
speglaðist í augum hennar. Vinátta
hennar einstök, þar vora engir debet-
og kreditdálkar færðir.
Það er mikii gæfa að hafa átt Unni
Jónsdóttur að vini. Megi sú gæfa
styrkja Jónas Reyni, Nönnu og
Bjarka og okkur hin.
Jón, María og Dalla.