Skírnir - 01.01.1843, Blaðsíða 7

9
til aft bæta úr bráðliga, (ncma — ef til viil — a&
taka uf korntollinn meS öllu). jja5 eítt, sein gjert
var í |»ví skjini, var, aÖ Ilróbjartur hvatti menn
til ölmusugjafa. Gjekk Viktóría drottning þar á
undan öSruin meö góSu eptirdæmi. Ekkji var
samt meírra gjefiÖ — viS árslokin — enn hjer-
umbil 600,000 rdd., og má nærri gjeta, aÖ þaS
liafi lítiS stoÖaÖ. |>egar bágjindin voru sem mest,
í ngiistmána&i, fóru handiÖnamennirnir aÖ gjera
óeírÖir; birjiiðu þær í borg jieírri er Manchester
lieítir, og breiddust þaÖau út um landið. Ekki
voru samt óeíröir þessar í ö&ru fólguar, enn a8
haniliönamenn Iiættu aÖ vinna, fóru sf&an í flokkum
og filkíngum víÖa á dreíf, og neíddu aðra liand-
ii'namemi til aÖ slást í för meÖ sjer, og hætta vinnu.
Er þaÖ merkilegt, hvursu lítlu fje þeír spilltu firir
mönnum á þessum ferðum sínum, og auðsætt seígja
menn liafi veri& á öllu, aÖ eínhvurjir voru þeír,
sem firir öllu rjeÖu. llalda margjir að ,tkartistar”
hafi þar verið friimkvöðlar, enn þa& er óvíst; hitt
er sannað, a& þeír ætluðu aö nota sjer af óeir&uu-
um, til a& koma því fram, er þeír vilja, og spön-
uÖu því handi&namcnnina tii aÖ Iialda ái'rarn.
Oeírdir þessar urÖu samt allar sefaðar og Ijetu
rá&gjafar sækja þá til sekta, er uppvísir ur&u aö
eínlivurjiiin ifirtroÖslum, og beiudust eínkum aö
þeím, er voru úr fiokkji (lkartista’’. Er það sagt,
að ágreíníngur Iiafi orðið mefcal ((kartista” út úr
þessu efni, þar sem sumir vildu fara hægra. Enn
þó aÖ þeír tvískjiptist, eru þeír samt engin börn
viö að eíga. j)ó er ekkji afc óttast firir því, að á
þvi landi, sein jijóðfrelsi er orðið jafnrótgróiö og