Skírnir - 01.01.1843, Blaðsíða 17

10
/
iniiini liorgum. I höfubborgunum Kandahar, Quet-
tah, Dschellalabad og Ghisni, varbist sctuliÖ Breta;
|x> lialila menn, ab Iik mundi liafa orbiÖ forlög
þeírra Breta, sem hinua er í Kabul voru, ef höfð-
ingjar „Afghana” hefði ekki orbið missáttir. Enn
[jað varð heppui Breta; því hefði allur her þeírra
fallið, sem í Afghanistan var, |>á er ekkji ólíklegt
að rikji [>eirra á Indlandi inundi ekkji liafa átt
langan aldurj liefði þá líklegu Iivur höfðíngji eptir
nnnau gjert upprcist móti þeitn, eða, ef til vill,
allir seiin. Horfbist nú ekki vel á firir Bretum,
[jvi liarla torvelt var að scnda her manns um vetr-
artima ifir fjöll þau , er liggja um Afghanistan,
setuiiði þeirra tii hjálpar; enn allt ótrútt heima
flrir á Indlandi. IJrðu þá Bretar að beíta bæði
kappi og forsjá. Hershöfbingji þeírra, Pollok að
nafni, gat brotizt gjegnum Á'eiáe/-skarð litlu firir
sumannál, og komið til liðs við Sale, er varizt
hafði í Dschellalabad nm vetiirinn meb hinni mestn
hreísti, enu annar hershöfðingji, England að nafni,
konist litlu síðar frá Quettah til Kandahar, og
þurftu menn þar ekkji síbur liðsinnis við. f>að
seígja menn, að þá mundi hafa veriö hættuleíkur
firir Breta, að fara úr landi aptur, án þess að
hefua siii, því þá mundi álit þeírra hafa rírzt of
mjög í þeím löuduin, er undir þá liggja á Ind-
landi. þó hafa inargir það firir satt, að Ellen-
borough, er torimeun liöfðu þá sett til jarls á
Indlandi, muiii hafa skjipað hernum að snúa beín-
línis lieíin til Indlands; enn Pollok hafi ekkji
viljaö Idíða boði hans; var þab og um tíma almæli,
þó ósatt kuiini að hafa verib; enn vi'st er uin
•}*