Skírnir - 01.01.1843, Blaðsíða 46

48
hlíðni, áti |)css aö steípa þei'm i slikar hörmnngar;
enn öBrnm }>ikjir sem hefiid lians hafi verifc á
góöum rökum higgS. Enn þd aÖ öeíröir þessar,
er nú. var frá sagt, liafi uokkiiS tálmaö frainföruin
rikjisins, færist þar þó lieldur allt í lag. Fulltrú-
arnir bæta lög þjóöarinnar, og frelsib stirkjist,
enn hjátrú eíöist og hindurvitni. — Um afskjipti
Spánverja viÖ aÖrar þjóöir má gjeta þess, aÖ ekkji
hafa eínvaldarnir miklu enn viljaÖ vifcurkjenna
gjildi stjórnar þeirrar, sem nú er á Spáni; enu
þó hafa Spánverjar átt í friöi vifc öll önnur ríkji
þetta ár. Ilefir helzt oröið miskliöur milli þeírra
og Frakka, nábúa þeírra. I ræöu þeírri, sem
Espartero flutti þegar fulltrúarnir komu á þingjið
undir árslokjiu 1841, taldi hann upp öll ríkji
NorÖurálfunnar, þau er nokkru tnáli þikjir skjipta
um, og sagbi Spánverjar væri viö þau í góÖu sain-
lindi, enu minntist ekkji eitt oröáFrakka. Ekkji
var heldur minnst meö eínu orði á Spánverja í
konungsræbiiuni, sem fiutt var á Frakklandi uin
saina leitiö, og sagði Guizot þaö hefði orsakast
af því, að Spánverjar liefði beðið stjóru Frakka,
aö hafa vörð á frú Kristinu, og leífa benni ekkji
að koma í grennd viö laudamæri Spáns, enn
stjórnin hefði þvertekjið þaÖ. }>á var erindrekji
Frakka, Salvandy að uafni, nikominu til Madrid;
vildi hann færa meidrottningunni sjálfri skirteini
sín og umboðsbrjef, enn Espartero heímtaði, að
hann skjildi koma til sín, og færa sjer þau; gátu
þeír ekkji orðið ásáttir um þetta, og so lank, ab
Salvandy fór aptur til Parísarborgar. Deíinr
þessar eiddust samt smátt og smátt, eun ekkji er