Skírnir - 01.01.1843, Blaðsíða 14

16
mikjiS og mannmart, a5 í því iifir lijernmbil þriSj-
ungur af öllu mannkjini, skjildi ckkji reka nokkrar
[nísuudir útlendra liermanna af liöndum sjer, enn
liitt [»ó mei'r, a5 kjeisari þeirra skjildi láta kúgast
til, að semja slikan frife, sem líklega hefir verið
lionum mjög óljúft. Má [>á gjeta þess, aö Kjín-
verjar eru litlir hermenn, og óvanir orrustum,
enn íllt að eíga vífe skotfæri Breta. Má það og
sjá, að ekkji var hægt að vita, livar Bretar mindi
á leíta í so viðlendu ríkji, og því torvelt að hafa
þar uægan her firir; má og vorkjenna Kjínverjum
þótt þeír treísti mjög á varnarvirkji sin. Enn
þegar Bretar fengu slíkan framgang, og ekkji stófest
firir þeím, enn voru komnir að Nanking, annari
liöfuðborg rikisins, var það ekkji að undra, þótt
kjeísari Kjínverja færi að verða smeikur. Kjeísarar
þeír, er ráfcið liafa ríkjum í Kjína hin sífcustu 300
ár, eru af útlendri ætt, og illa þokkaðir af mörg-
um; er mikjill ilokkur í ríkjinu er feíginn vildi
þeíin irði steípt úr völdum, og hefir sá flokkur
opt gjert uppreístir, þótt þær hafi orfcið bældar
niður. Mun kjeisari liafa óttast, að þessi liinn,
sami flokkur, sem eínkum liefir afesetur sitt í Nan-
kitig, mundi rísa upp, ef Bretar inui þá borg, efcur
fengi so mikla viðreíst, að flokkurinn sæi sjer
inikjið traust í þeím. Ef friður þessi verður
lánggjæður og Kjinverjar lialda friðarskjilmálana,
má hann verfca Bretum til hins mesta hagnaðar;
því þegar verzlanin tekst, er aufcsætt að Bretar
muni gjeta selt þar ógrinni af smíðura sínum og
varníngi.
I fjórtánda árgangi Skirnirs, er nær til sum-