Skírnir - 01.01.1885, Qupperneq 121
AUSTURKÍKI OG UNGVERJALAND
123
mistókust. Hann hafði gert lag 'við bróður sinn, og annan
mann, sem mest vann að því, er hann lagði fyrir, eða ljeði
honum liðshönd til morðanna. Honum er svo lýst, að hann
hafi verið fríður maður og kurteis, og gengið hið greiðasta
við öllu í dóminum, en ljet líka sem minnst á sjer finna, að
hann iðraðist verka sinna. Flestar sögur segja, að hann hafi
verið í stúdenta tölu, og um 'tima fyrirliði í hernum. Hann
var skilinn við konuna, og höfðu þó tvö börn eignazt. Hon-
um brá ekki hót, þegar hann heyrði liflátsdóminn, og við af-
tökuna mælti hann þetta síðast: «Jeg hefi til hegning-
arinnar unnið. Heilsið þið konunni minni!» Allir voru þeir
til lífláts dæmdir, en keisarinn vægði bróðurnum og ljet varða
hegningarvinnu æfilangt. — Blöðin höfðu rjett að mæla, þegar
þau líktu öllu óaldarfárinu í Vín við pestir, því svo tók það
marga hugi, og svo má opt með sanni jafna andlegum mein-
um sumra tíma við hin líkamlegu. Af öllu, sem að framan
er greint, var það náttúrleg afleiðing, er stjórnin bar þau ný-
mæli upp á þinginu, að setja höfuðborgina í hervörzlur «hinar
minni,» sem kallað er, en þau leggja miklar hömlur á allt
þegnlegt frelsi. Funda-, ræðu- og prentfrelsi takmarkað, en
svo mart heimilað löggæzlustjórninni, sem hún annars ekki má
hendi til taka. þýeki flokkurinn mælti nokkuð í gegn, en, sem
það virtist, fremur til málamynda enn af alvöru.
Bánltahrun eru ekki sjaldgæf tíðindi á vorum dögum, en
um þau verður mönnum jafnan mikið að finnast, þar sem svo
margra manna velfarnan fær við þau svo sviplegan enda. Svo
var um þá bankaskriðu sem brast í Vin um jólin, og steypti
mörgum þeirra niður í afdjúp eymda og örvilnunar, sem menn
ætluðu að aldri ættu öðru enn fullsælu að fagna. En
hjer loddí þó mart verra við, því allir fjárprettir voru uppgötv-
aðir og yms brögð til úrræða og bjarga, sem í leyni höfðu
fram farið, en þó á vitorði sumra valinkunnra manna. Sá er
Kuffler nefndur sem varð bankanum að mestu táli — og hjer
skipti millíónum — og ánetjaði einn af forstjórunum, góðan
mann og vel metinn, Jauner að nafni, með fortölum sinum.
Kuffler er einn af þeim mönnum, sem láta vaða með súðum,