Skírnir

Årgang

Skírnir - 01.01.1885, Side 141

Skírnir - 01.01.1885, Side 141
DANMÖRK. 143 Sjaldgætnari gestir gistu höfuðborgina í september. f>að voru nokkrir fulltrúar sósíalista frá Frakldandi og fleirum lönd- um. Bræðurnir i Höfn fögnuðu þeim með veizluhaldi, en af ræðunum urðu menn ekki neins fróðari, sem menn vissu eigi á undan af kenningum og fundaræðum þeirra í París, og við- kvæðið var hjer sem þar og víðar, að verkmannalýðurinn yrði að ganga eptir rjetti sínum með oddi og eggju, ef þeir fengju ekki sinn hlut rjettan með öðru móti innan skamms tíma. Að því gerðu bræðurnir dönsku góðan róm, og er hinir frönsku hjetu að taka bráðum tii óspilltra málanna, hjetu allir fylgi sínu og fulltingi. Brunafregnin frá Kristjánsborg er nú til allra manna komin á Islandi fyrir löngu, en «Skírnir» verður samt að hafa hana meðal tíðinda, og kynni ella ámælum að sæta. J>að kemur mönnum alltjend á óvart, er eldur verður laus; mönnum dettur ekki annað i hug enn að Loki liggi í íjötrum sínum, og svo vita þeir ekki stundum fyr af, enn hann geysar fram í jötunmóði. Svo mátti um Hafnarbúa segja 3. október, þegar almenningur fjekk að vita, í hverja hættu Kristjánsborg var komin, og það var ekki fyr en reylc og neista lagði frá eða í lopt upp. Eld- urinn hafði færzt upp úr ofni, sem vel freldega var í kyndað, upp i skorsteininn og þaðan numið loptið i riddarasalnum fyrir ofan, og þegar þar var komið, unnu þau slökkvitól ekki á, sem fyrir hendi voru. Eldurinn náði svo að magnast, að þeysislöngur slökkviliðsins, þegar þær komu, fengu lítið annað að gert enn tefja rás eldsins, og um miðaptan stóðu logatungurnar út um glugga riddarasalsins. Slöngurnar fjölguðu — og ein sú bezta kom frá Malmö — en þær höfðu hvergi við, voru of smá- gerðar og aflvana móti ofurefli bálsins, og svo var það annað, að vatnspípurnar eða rennnurnar umhverfis höllina veittu ekki það vatn sem þurfti, en of erfitt að soga það vatn frá skurðar- sundinu við hallarsvæðið, þó freistað væri.*) J>ó svo lítið eða *) Skynberandi menn, sem rituðu um þenna atburð, leiddu mönnum glöggt fyrir sjónir, að bæði slökkvitól Hafnarmanna, varnir og bjargir i eldsvodum þyrftu að vera stórum betur á sig komin enn hjer reyndist.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150
Side 151
Side 152
Side 153
Side 154
Side 155
Side 156
Side 157
Side 158
Side 159
Side 160
Side 161
Side 162
Side 163
Side 164
Side 165
Side 166
Side 167
Side 168
Side 169
Side 170
Side 171
Side 172
Side 173
Side 174
Side 175
Side 176

x

Skírnir

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.