Skírnir - 01.01.1913, Qupperneq 88

88
Frá útlöndnm.
við eftir þá niðurlægingu, sem þeir voru komnir í undir margra
alda kúgun af Tyrkjum. Það er sagt, að þeir hat’i verið mest
bælda og kúgaða þjóðin í allri Norðurálfunni, enda voru þeir al-
veg gleymdir úr tölu þjóðanna. Þeir voru þarna inniluktir og frá
skildir öllum straumum utan aS. Lýsingarnar á ástandinu í Búlg-
aríu 1878, eftir ófriðinn milli Rússa og Tyrkja, s/na, að þá er þar
alt í niðurníSslu. Síðan hafa borgir og býli risið úr rústum og alt
er þar orðið með uýju sniði, framfarir á öllum sviðum. Nú eru
Búlgarar á góðum vegi til þess að verða öndvegisþjóð Balkanskag-
aus. Til sjávar eiga þeir nú sem stendur að eins land að Svarta-
hafi. En það, sem þeir keppa eftir, er, að víkka ríki sitt og eign-
ast land suður að gríska hafinu. Áform þeirra var án efa í byrj-
un ófriðarins, að reka Tyrki alveg burtu úr Norðurálfunni og eign-
ast sjálfir Konstantínópel og alla Þrakíu. En nú er ekki útlit
fyrir að þeir komist svo langt að þessu sinni. Þeir hafa beðið gífur-
legt manntjón í ófriðinum, að sögn mist yfir 100 þús. manna, og
er það miklu meira manntjón en hjá hinum sambandsþjóðunum,
þótt minna só en hjá Tyrkjum.
Serbía er 50 þús. ferkílóm. að stærð, og íbúatalan 3 milj. En
serbneski þjóðflokkurinn er miklu stærri. Hann er talinn 7 milj.
og er fyrir utan Serbfu einkum búandi í suðausturhluta Austur-
ríkis og á norðvesturhluta Balkanskagans. Serbía er gamalt ríki,
eins og Búlgaría, og hafa oft verið skarpar skærur þar í milli. —
Fyr á tímum var Serbía miklu stærri og voldugri en nú er hún,
og hefir það lengi verið draumur Serba að reisa föðurland sitt við'
og afla því aftur hins forna gengis. Serbar eru slavneskur þjóð-
flokkur, er kom á Balkanskagann á 7. öld e. Kr. og settist að í
þeim löndum, sem Serbar byggja að mestu enn í dag. Á miööld-
unum áttu þeir í höggi bæði við Búlgara og gríska keisaradæniið,
og veitti ýmsum betur. Um miðbik 14. aldar var mikið af Balk-
anskaganum á þeirra valdi. Eftir það hófust Tyrkir þar til vega
og valda, og biðu Serbar ósigur fyrír þeim í hinni blóðugu stóror-
ustu við Kossova 1389. Þó var Serbía sjálfstætt ríki fram til
1458, en þá lögðu Tyrkir hana undir sig og gerðu að tyrknesku
hóraði. Stóð svo fram á 19. öld. Þá hófu Serbar uppreisn, er
leiddi til þess, að Serbía varð furstadæmi undii krúnu Tyrkjasol-
dáns 1830. Með Berlínarfriðargerðinni 1878 fekk Serbía fult sjálf-
stæði og Mílan, er þá var þar fuisti, tók sór konungsnafn 1882.
Hefir oft verið þar róstusamt innan ríkisitis, með því að tvær ættir
hafa kept um völdin og haft þau á víxl. Núverandi konungur,