Gangleri - 01.12.1870, Blaðsíða 4

4
skurðum, en þó einkum í nokkrum ráðstöfunum stjórn-
arinnar; og viljum vjer einkum nefna sem helzta og
ferskasta dæmi upp á þetta: „Forordning for Konge-
riget Danmark, angaaende det offentlige Kasse-og Regn-
skabsvæsen í Almindelighed“, dagsett 8. júlí 1840,
Þessari löggjöf er og hefir jafnan verið beitt fyrir hjer
á landi við ýmsa embættismenn og sýslunarmenn í stjórn-
arinnar þjónustu, í ýmsu tilliti, og er líklegt, að henni
hafi verið beitt bjer fyrir tvisvar ef eigi þrisvar á
þessu ári.
Það mun að vfsu vera svo, að um það efni, er
löggjöf þessi ræðir um, mun lítið hafa verið til í íslenzk-
um lögum og enn er það svo; því þótt 13, kapituli
hinna almennu hegningarlaga, 25. júnf 1869, ræði „um
afbrot í embættisfærslu“, vantar mikið á, að þessi eyða
í löggjöf vorri sje nægilega fyllt, sem þó er í alla staði
nauðsynlegt. Hjer eru svo margir tollheimtumenn: fó-
getar, sýslumenn og umboðsmenn þjóðeigna. Ilitt er
annað mál, hvort gjörlegtsje að beita hinni dönsku lög-
gjöf (8. júlí 1840) fyrir hjer á landi, eður að lögleiða
hana hjer óbreitta. Hið fyrra er gjörræði, en hið síðara
væri mjög óheppilegt, því hún er öll frá upphafi til
enda miðuð við ásigkomulagið í Danmörku, sem er svo
ólíkt ásiekotnulaginu hjá oss, enda nefnir hún ísland
ekki á nafn auk heldur meira.
fað hefir hjer áður eigi dulizt fyrir stjórninni, að
nauðsynlegt væri, að íslenzk lög væru til um þetta efni;
fyrir því var alþingi 1845 spurt um það, hvort nokkuð
væri á móti því, að tilskipun sú, er vjer ræðum hjer um,
væri gjörð gildandi á fslandi, en alþingi rjeði frá þvf.
Svo datt það mál niður.