Gangleri - 01.12.1870, Blaðsíða 13

13
þaö ekki, og viljnm færa rök fyrir; mest er umvaröandi,
aö bændur hafi vilja ogáhugaogeindregin
s a m t ö k, með því má miklu meir til vegar koma, en
þó fje sje til, ef viljan vantar.
Þótt vjer sjeum því ekki fullkunnugir, þá ætlum vjer
samt, að hinar 4 vinnuvjelar, er vjer höfuin nefnt lijcr
að framan, ekki mundu kosta meir enn hjer um bil 400
rd.; og það álítum vjer hægt fyrir hvertí meðallagi efn-
að sveitarfjelag að skjóta svo miklu fje saman, svo það
gæti eignast þær og síðan látið vinna ull sína f sam-
einingu; menn gætu þá hagað fyrirkomulagi á því, ept-
ir því sem mönnum þækti bezt haga, hvort heldur að
verkfæri þessi væri sett á eirrn stað í sveitinni eða þeim
væri skipt niður á hin beztu heimili, svo að á einu væri
spuna-og kembuvjelin, á öðru prjónavjel og á hinu
þriðja voðarvjelin; gætu þær líka á þenna hátt unnið 1
sameiningu. Og þar að auki höfum vjer nokkra bændur
svo efnaða, að þeir gætu einsamlir staðizt kostnað þann
að útvega sjer vjelar þessar, eða þá sumar af þeim; eða
mundi ekki máske eins arðsamt fyrir þann bónda, er á
5—8 jarðir, og kaupir allt að því eina á ári, að leggja
gróða sinn í þess konar fyrirtæki, eins og að leggja hann
í hvert vesældarkotið á fætur öðru, og það lítur svo út
eins og hann með því mundi gjöra sjálfum sjer og ætt-
jörðu sinni meira gagn og sóma, en með hinu. Að vjer
nú ekki töluin um hvað kaupmönnum vorum væri liægt
að stofna þvílíkar verksmiðjur, að öllurn líkum sjálfum
sjer og öðrum til hagnaðar. Enn virðist nokkuð mjög
eðlilegt og betur samboðið landsháttum vorum og at-
vinnuvegum, að unglingar þeir, er vilja nema einhverja
handiðn, eða á annan hátt frama sig, sneru sjer að því