Gangleri - 01.12.1870, Blaðsíða 34

34
hvergi í auðan sjó, og allt var að sjá sem Bald-
jökull væri; fyrir sunnan voru líka margar víkur
og firðir þaktir lagísum, því frost voru bæði hörð
og langvinn. Skepnuhöld manna voru þá í alla
staði bágborin, en fellir varð þó minni en von var
á, því að þar sem korn var til í kaupstöðunum,
var það tekið handa skepnunum. Hafísinn lá
lengst af inni á fjörðum fram í miðjan ágústinán-
uð og sumarið var fram á sama fíma sár kalt og
opt með miklum hríðar áfellum. Grasvöxtur var
víðast hvar mjög lítill, og nýting á heyjum mis-
jöfn. Þetta sumar er talið eiíthvert hið kaldasta
er menn mundu þá eptir.
í>ó árin 1867 og 68 œættu á suman hátt teljast
með harðinda árum, einkum á Norðurlandi, sem
ráða má af því, að bæði þessi ár var þráfaldlega
hafís fyrir landi, og á flestan hátt fór ástandi manna
heldur hnignandi, þá skal þeirra hjer þó ekkiget-
ið að öðru leyti.
1869 vetur þessi reið þungt í garð einkum á Austur-
landi, en varð þó eigi mjög harður lyrr enn með
þorrakomu, að þá gjörði fannkyngi mikið ogfrost
hörð, og harnaði æ því meir sem fram á leið;
var þá optast nær allan þann tíina til sumars jarð-
laust frá Breiðdalsheiði eystra vestur að Yxnadals-
heiði. Eptir þetta kom eitthvert hið kaldasta vor
og sumar, því allt var þakið með hafís, frá Vest-
fjörðum norður og austur með landi, allt til Höf-
uðdags. Fjárfellir varð nokkur um Norður-og
Austurland og jafnvel Vesturland; en bjargar-
skortur var þá svo mikill manna á milli, að við