Gangleri - 01.12.1870, Blaðsíða 23

23
bati kom, er frelsaði menn frá kollfellir; en fjenað-
ur manna baföi þá nokkuð fjölgað eptir fjárpest-
ina. Vorið var kalt, og opt hörð veður allt frain
í fardaga og hafís úti fyrir. Bjargarskortur var
þá mikill, einkum í Þingeyjarþingi; dóu þar nokkr-
ir af megurð, en sumir flosnuðu upp. í Fljótum
urðu margir bráðkvaddir, og ætluðu menn af því,
að hákarl hafði of nýr verið lagður sjer til munns.
Eptir miðjan júní braust eldur upp úr Skaptár-
jökli, svo geysi mikill, að hann rann út sem straum-
ur og eyddi 23 bæjum; heyrðust þá brestir mikl-
ir og landskjáiftar; en eldur og sandrik var svo
mikið að brennisteinsreykurinn barst yfir mestan
hluta lands; sólin sýndist um hádag blóðrauð, og
opt var svo mikil móða, að varla sást bæja á milli.
Peningur varö horaður undan sumrinu og gulur á
fótum og grönum, því að grasið varð gult af brenni-
steinsfalli. Fjallagrös og aðrar ætijurtir ón/ttust,
skógar eyddust og komu aldrei upp aptur, því
vfða mátti melja kvistina í höndum sjer ofan til
miös. Um sumarið varð heyskapur hinn bágasti,
en þó verri að kostum; skáru þá ílestir þriðjung
til helming af pening sínum; um haustið lagði
vetur að snemma, með liríðum og jarðbönnum, svo
fjenað varð að taka á gjöf mánuði fyrr enn vant
var, og fór þannig fram allt til nýárs.
17 84. Þessi vetur var í versta lagi og var kallaður
sfellivctur“. fó eigi væri hann um allt Iand harð-
ari öllum vetrum öðrum, þá gjörðist hann þó
hinn mesti óaldarvetur, sakir þess sem undan var
farið. Veðrátta var hörð og óstöðug, og frosta-