Gefn - 01.01.1874, Page 28

28
9. llfafætur (Lycopodiaceae) líkjast mosum, liggja
optast niður á við og eru sígrænar jurtir. Af þessum flokki
er jafni, sem þegar í fornðld var hafður til litunar hér á
landi (8).
B. Einfrævíngsjurtir (Monocotyledones).
1. Grasjurtir (Gramineae) hafa holan legg rneð
hnútum eður knjám. |>að eru allar punttegundir, melur,
reyrgresi og ýmsar aðrar jurtir sem vér köllum engu sér-
stöku nafni, en sem lysa sér sjálfar í flokkinn. þ>ær eru enar
beztu fóðurjurtir og eru allt grængresi sem á túnum vex (44).
2. Starjurtir (Cyperaceae) hafa hnútalausan legg
mergjaðan eða ekki holan. |>ær vaxa í sendnari og magrari
jörðu en grasjurtirnar, einnig í mýrum og á votlendum
engjum, og eru kallaðar lakari til fóðurs (51).
3. Sefjurtir (Juncaceae) líkjast enum tveimur næst-
nefndu flokkum, nema leggurinn er eins og hreistraður.
fessar jurtir vaxa í vatni, tjörnum og veitum (13).
4. Liljujurtir (Liliaceae). Til þessa flokks, sem er
frægur fyrir litfagrar skrautjurtir erlendis, heyrir lásagras
eða fjögralaufasmári, sem talið hefir verið með töfragrösuin
og mun að minnsta kosti vera sjaldgæft á íslandi (4).
5. Gaukjurtir (Orchideae) hafa einkennilega mynduð
blóm; þartil heyra nokkrar jurtategundir hjá oss, meðal
hverra hin merkilegasta er hjónagras (einnig kallað elsku-
gras, vinagras, graðrót, Brönugrös og Friggjargras), sem
menn hafa haft átrúnáð á til ásta, og sýna það en mörgu
nöfn, sem jurt þessi nefnist. Blómið er purpurarautt og
laufin flekkótt. þessi jurtaflokkur er mjög fjölskrúðugur í
enum heitari löndum (13).
6. Sældíngsjurtir (Alismaceae) vaxa í votlendri og
sendinni jörð; þar til reiknast tvær tegundir, sem önnur
heitir sandlaukur, en hin er nafnlaus; þessar jurtir vaxa
og um alla Norðurálfuna (2).