Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1904, Blaðsíða 40

40
kenna dönskum áhrifum á málið, einkum einmitt ritmálið og þá sérstak-
lega útleggingar úr dönsku. — Með orðunum IFER : VNNV byrjar næsta
setning, hin fyrsta af 3, sem enda svo á orðinu MEIR og eins og heyra
saman. — I : CHRISTO þ. e. i trúnni eða fyrir trúna á Krist; CHRISTO
er hér þágufall eftir latneskri beygingu nafnsins. Þessi orðatiltæki um
yfirvinning í Kristi, hluttekning sigursins o. s. frv. eru tekin úr biblíu-
málinu1 og prédikunarstýlnum. Það er annars aðgætandi, að í þessum 3
setningum er höfð fleirtala, sem líka er réttara, þar eð um 2 er að ræða,
en í 1. setningunni er höfð eintala. í setningunum, er nú koma, er aft-
ur um Halldór einan að ræða, og þvi að eins höfð eintala eins og í 1.
setningunni. — Sonarsonur hans, sem hér er getið, hefir að líkindum
verið barn að aldri er hann dó. — MEIR þ. e. framar, nefnil. hinum
öðrum, ævarandi dauða. — ANN° þ. e. anno, á árinu, staðarfall af latn.
orðinu annus, ár. — MARCI, eignarf. eint. af latn. nafninu Marcius (rétt-
ara Martius), Martsmánuður. — Þrjú síðustu orðin í síðustu línu eru vegna
rúmleysis án millibila og er síðasta orðið skammstafað þannig, að fyrsti
stafurinn einn stendur: H, sem án efa táknar liende. Þessi ritningargrein
er tekin úr Spekinnar bók 3. kap. 1. v. og kemur fyrir á fleiri ísl. leg-
steinum (sbr. Arb. fornl. 1897, bls. 39 og 1901, bls. 31).
Grafletrið hljóðar því þannig: »Hjer under hvíler greptraður erlegur,
krossreindur og rjett-tníaður maður, Halldór Jónsson, samtt hans sonarson.
Ifirunnu í Cliristo, eru sigursins hluttakande orðner og deia ekki meir. Veg~
jerðardagar 62 ár. Sojnaðe í guðe anno 1648, 9. Marci.
Sáler rjettlátra eru í guðs hjende]1!..
1) Sbr. t. d. 2. Kor. 214, Jóh. 1683 og 1. Jóh. 54-3.
(Framhald í næstu Árbók).