Árbók Hins íslenzka fornleifafélags

Árgangur

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1907, Blaðsíða 40

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1907, Blaðsíða 40
42 En eigi geta sögur vorar um slík hús, og vil eg skjóta þessu máli til mér færari manna. Bæði Matthías bóndi og sambýlismaður hans, Þorsteinn bóndi Bjarnason (í Austurbænum) hafa skýrt mér frá þessu. Þeir eru báð. ir vel greindir menn og veittu öllu nákvæma eftirtekt. III. og IV. Fornleifaf. á Miðhúsum og Þrándarholti. Bæði á Miðhúsum og Þrándarholti í Gnúpverjahreppi voru í vor (1907) bygðar heyhlöður og grafnar djúpt niður. Fornleifar, sem þar urðu fyrir, voru raunar ekki sérlega einkennilegar. En þó þyk- ir réttara að geta þeirra. Á Miðhúsum varð fyrir, svo sem 2 áln. undir jafnsléttu, tóftar- hluti með harðtroðinni gólfskán öskublandinni. Ekki sáust hlóð. En þau gátu verið í þeim parti tóftarinnar, sem ekki var grafiun upp. I gólfinu fanst kúlumynduð leirkrukka með leifum af stétt og stút, er hvorttveggja var að nokkru leyti afbrotið. Krukkan er ætluð Forngripasafninu. I Þrándarholti hefir lengi verið tvíbýli. I sundinu milli bæjanna hefir ekkert hús verið i minni manna. Nú var þar grafið fyrir hlöðu. Urðu þá fyrir miklar byggingar. Vel 2 áln. háir veggir stóðu óhaggaðir. Virtust það vera bæjardyr og við hlið þeirra stór tóft með harðri gólfskán (? baðstofa). Eigi var sú tóft öll grafin út og verður stærð hennar ekki ákveðin. Ut úr bæjardyraveggjunum voru dálítil skot, sitt hvoru megin, ef til vill ætluð til að geyma i vatnsfötur og önnur áhöld. Lokræsi gekk fram úr bæjardyrunum og var afarstór hella yfir opi þess. Gott hleðslugrjót og hellutak er á báðum þessum bæjum. I moldinni, sem upp kom, fundust 3 stein- snúðar, dálítið misstórir og sinn úr hverri steintegund. Eigi var at- hugað hvar úr rústinni þeir komu. En eigi voru þeir saman i mold- inni. Þeir munu verða færðir Forngripasafninu. Viðaukar. 1. Við hlöðugröft í Reykjadal í Hrunamannahreppi fanst sívaln- ingur úr járni, lítið yfir 1/i al, að lengd, en nál. llj2 þuml. í þvermál, Hann var mjög uppbarinn í báða enda. Hefir hann víst verið á
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60

x

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Árbók Hins íslenzka fornleifafélags
https://timarit.is/publication/97

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.