Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1907, Qupperneq 40

42
En eigi geta sögur vorar um slík hús, og vil eg skjóta þessu máli
til mér færari manna.
Bæði Matthías bóndi og sambýlismaður hans, Þorsteinn bóndi
Bjarnason (í Austurbænum) hafa skýrt mér frá þessu. Þeir eru báð.
ir vel greindir menn og veittu öllu nákvæma eftirtekt.
III. og IV. Fornleifaf. á Miðhúsum og Þrándarholti.
Bæði á Miðhúsum og Þrándarholti í Gnúpverjahreppi voru í vor
(1907) bygðar heyhlöður og grafnar djúpt niður. Fornleifar, sem
þar urðu fyrir, voru raunar ekki sérlega einkennilegar. En þó þyk-
ir réttara að geta þeirra.
Á Miðhúsum varð fyrir, svo sem 2 áln. undir jafnsléttu, tóftar-
hluti með harðtroðinni gólfskán öskublandinni. Ekki sáust hlóð. En
þau gátu verið í þeim parti tóftarinnar, sem ekki var grafiun upp.
I gólfinu fanst kúlumynduð leirkrukka með leifum af stétt og stút,
er hvorttveggja var að nokkru leyti afbrotið. Krukkan er ætluð
Forngripasafninu.
I Þrándarholti hefir lengi verið tvíbýli. I sundinu milli bæjanna
hefir ekkert hús verið i minni manna. Nú var þar grafið fyrir
hlöðu. Urðu þá fyrir miklar byggingar. Vel 2 áln. háir veggir
stóðu óhaggaðir. Virtust það vera bæjardyr og við hlið þeirra stór
tóft með harðri gólfskán (? baðstofa). Eigi var sú tóft öll grafin út
og verður stærð hennar ekki ákveðin. Ut úr bæjardyraveggjunum
voru dálítil skot, sitt hvoru megin, ef til vill ætluð til að geyma i
vatnsfötur og önnur áhöld. Lokræsi gekk fram úr bæjardyrunum
og var afarstór hella yfir opi þess. Gott hleðslugrjót og hellutak er
á báðum þessum bæjum. I moldinni, sem upp kom, fundust 3 stein-
snúðar, dálítið misstórir og sinn úr hverri steintegund. Eigi var at-
hugað hvar úr rústinni þeir komu. En eigi voru þeir saman i mold-
inni. Þeir munu verða færðir Forngripasafninu.
Viðaukar.
1. Við hlöðugröft í Reykjadal í Hrunamannahreppi fanst sívaln-
ingur úr járni, lítið yfir 1/i al, að lengd, en nál. llj2 þuml. í þvermál,
Hann var mjög uppbarinn í báða enda. Hefir hann víst verið á