Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1924, Blaðsíða 78

?6
Þórr kvað:
11. Seg mér þat, Alvlss,
— öll of rök fira
vörumk, dvergr, at vitir —,
hve himinn heitir,
enn hvalfkendi,
heimi hverjum i.
Alviss kvað:
12. Himinn heitir með mönnum,
en hlýrnir með goðum;
kalla vindófni vanir,
nppheim jötnar,
aifar fagra-ræfr,
kalla dvergar drjnpan-sal.
Þórr kvað:
13. Seg mér þat, Alviss,
— öll of rök fira
vörumk, dvergr, at vitir —,
hve sá máni heitir,
es menn sea,
heimi hverjum i.
Alviss kvað:
14. Máni heitir með mönnum,
en mylinn með goðum;
kalla hverfanda hvel vanir,
skyndi jötnar,
en skin alfar;
kalla dvergar ný ok nið.
Þórr kvað:
15. Seg mér þat, Alviss,
— öll of rök fira
vörumk, dvergr, at vitir —,
hve sn sól heitir,
es sea alda synir,
heimi hverjum i.
Alviss kvað.
16. Sól heitir með mönnum,
en sunna með goðum;
kalla alskir ása vipir,
eygló jötnar,
alfar fagra-hvel;
kalla dvergar Dvalins-leika.
Þórr kvað:
17. Seg mér þat, Alviss,
— öll of rök fira
vörumk, dvergr, at vitir —,
hve þau ský heita,
es skúrum blandask,
heimi hverjum i.
Alviss kvað:
18. Ský heita með mönnum,
en skúrván með goðum;
kalla vindflot vanir,
úrván jötnar,
alfar veðrmegin;
kalla i helju huliðs-hjalm.
Þórr kvað:
19. Seg mér þat, Alviss,
— öll of rök fira
vörnmk, dvergr, at vitir —,
hve sá vindr heitir,
es viðast ferr,
heimi hverjum i.
Alviss kvað:
20. Yindr heitir með mönnum,
en váfnðr með goðum;
kalla gneggjuð ginnregin,
œpi jötnar,
alfar dynfara,
kalla i helju bviðuð.
Þórr kvað:
21. Seg mér þat, Alviss,
— öll of rök fira
vörumk, dvergr, at vitir —,
hve þat logn heitir,
es liggja skal,
heimi hverjum i.
Alvfss kvað:
22. Logn heitir með mönnum,
en lægi með goðum;
kalla vindslot vanir,
ofhlý jötnar,
alfar dagseva;
kalla dvergar dagsveru.