Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1924, Blaðsíða 24

24
Gíslasonar í Odda frá 1745 (prentuð í Biskupasögum J. H. útg. Sögu-
félagsins J, 435). Sama nafnið er í öllum sálnaregistrum Landeyja-
þinga, Bem kunn eru, um meira en 100 ár, eða frá 1812—1919, að
nafninu var breytt i Guðnastaði með stjórnarráðsleyfi. Eins er nafn-
ið ritað Skækill í öllum almennum manntölum til 1920. En nafnið
Spækill kemur fyrst fyrir í Jarðatali Johnsens (1847), og hygg eg,
að það 8é ekkert annað en hrein og bein prentvilla fyrir Skækill,
enda er auðsætt, að þessi vitleysa hefur ekki breytt nafninujþar í
sveitinni, en eðlilegt er, að einhverjir hafi ætlað, að þarna væri ný
og endurbætt útgáfa af Skækilsnafninu, og þess vegna hefur prent-
villan gengið aptur í jarðabókinni 1861 eptir Johnsen. Og þykir mér
óþarfi að togast lengur á um þennan Skækil, en Spækilinn sinn verður höf.
að láta falla. — Um leið skal eg geta þess um nafnið Gaulards í sama
hreppi (Austur-Landeyjum), að nafn þetta kemur nokkrum sinnum
fyrir í Noregskonungasögum1) sem örnefni í Noregi, og er mynd
þessi því auðvitað hin eina rétta, en Gularás bein framburðaraf-
bökun.
Höf. vefengir skýringartilraun mína á Gauksstöðum. Eg er held-
ur ekki ánægður með hana, en komi hann með aðra betri. Það er
ómótmælanlegt, að Gauksstaðir ( í Oddamáldaga frá 13. öld) er sama
jörðin, sem nú nefnist Gaddsstaðir. Verður því að hugsa sér, að eitt-
hvert milliliðsnafn, sem nú þekkist ekki, hafi verið á jörð þessari,
áður en breytingin varð í Gaddsstaði. En ólíkt betri er þó þessi
skýring mín, en t. d. skýring höf. á Meiðarstöðum, sem hann segist
enn >halda við«, og að nafnið hafi upphaflega verið Meiríðar- eða
Mýríðarstaðir, því að hún er öldungis fráleit, og þvert ofan í áreið-
anlegar heimildir, því að auk þess, sem Meiðarstaðir koma fyrir í
skjali frá 13. öld (þótt það sé í afskript frá 16. öld) kemur það
einnig fyrir í jarðaskiptabréfi Skálholtsstóls frá 1563 (Safn til s ísl.
I, 132). Það þarf því sannarlega nokkuð mikla bíræfni að halda fast
við þessa Meiríðarstaðarhégilju, þvert ofan í góðar heimildir. Sama
er að segja um skýringu hans á Muninstungu (Munistungu), er höf.
hyggur, að verið hafi Miðj(a)nestunga (!) og þykist halda enn fast
við þá skoðun sína, en hún er og verður jafnfráleit fyrir það, því
að það er lítill vafi á, að Muninstunga eða Munistunga er rétta heitið,
1) Mér hafði sézt yfir að geta þessarar heimildar i ritg. minni og geri það því nú.
Og nm leið vil eg nota tækifærið til að leiðrétta villn, er slæðst hefnr inn i ritg.
mina (bls. 52), að Folafótur sé milli Hestfjarðar og Skötnfjarðar, eins og segir i reg-
istrinn við Landnámuútg. F. J., en á að vera: milli Hestfjarðar og S'eyðisfjarðar.
Þetta vil eg biðja lesendur ritg. minnar að leiðrétta.