Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1940, Blaðsíða 39

33
heyra mál „Heyra megu
vit“, segir Hrútur, „eða hvat vill
]>ú?“
Gunnar mælti: „Þeir sé heyr-
andi váttar, er hjá eru, at ek
skora þér, Hrútr, til hólmgöngu“.
Sigmundur hvíti við Þórð leys-
ingjason: „Gef þú upp vápn þín,
því at nú skalt þú deyja“. „Eigi
skal þat“, segir Þórður, „gakk
þú til einvígis við mik“. „Eigi
skal þat“, segir Sigmundur, „þess
skulum vér njóta, at vér erum
ýleiri“.
Kolskeggur við Kol Egilsson,
er Kolur spurði: „Hvárt skal nú
renna, Gunnarr? Kolskeggur
mælti: „Seg þú svá fremi frá
því, er sjá dagr er allr“. (Kolur
kunni fá tíðindi að segja um
kveldið, sem kunnugt er).
Gunnar á Hlíðarenda, við þá
Otkel í Kirkjubæ: „Nú er at
verja sik — er hér nú atgeirinn.
Munuð þér nú ok reyna, hvárt
ek græt nakkvat fyrir yðr“.
Sami við Þorgeir Starkaðarson,
er hann sagðist hafa heitið Hildi-
gunni því, að færa henni höfuð
Gunnars:
„Ekki mun henni þat þykkja
neinu varða, hvárt þú efnir þat
eða eigi“, segir Gunnarr, „en þó
munt þú nær ganga hljóta, ef
þú skalt þat meðal handa hafa“.
Sami við Starkað undir Þrí-
hyrningi: „Þat mun ykkr feðg-
um þykja ilt til frásagnar, ef
ekki skal mega sjá á ykkr, at
þit hafið í bardaga verit.... ok
veitti þeim áverka“.
undir yðr vera“....... „Þér hafit
bannað mér kirkju langan tíma,
og heitið at bannfæra mik; firir
því vilda ek at svá bæri okkra
fundi saman, at ek ætta meira
undir mér en yðr“. (Jón var
margfallt liðfleiri).
Sami, er Þorlákur biskup hóf
kröfu um yfirráð yfir kirkna-
eignum á Höfðabrekku í Mýrdal,
eftir boði erkibiskups:
„Heyra má ek erkibiskups boð-
skap, en ráðinn er ek í at halda
hann at engu, ok eigi hygg ek
at hann vili betr né viti en
mínir forellrar, Sæmundr hinn
fróði ok synir hans“...... „Þér
megit kalla þann bannsettan,
sem þér vilit, en aldrei mun ek
í yðvart vald já minni eign und-
an mér, minni kirkju eða meiri,
þeirri sem ek hefir vald ifir".
Sami við Þorlák biskup, út af
sambandi Jóns við Ragnheiði,
systur biskups. Biskup hótaði
Jóni bannsettningu: „Veit ek“,
sagði Jón, „at bann þitt er rétt,
ok sökin nóg; mun ek þola þín
ummæli með því móti, at fara í
Þórsmörk........ok vera þar hjá
konu þeirri, sem þér vandlætið
um, þann tíma, sem mér líkar“.
.... „En hyggit svá yðvart
efni, at ek ætla. svá til haga, at
þér veitið eigi fleirum mönnum
þetta embætti en mér“. Biskup
setti hljóðan við þessi orð, en
kvaðst þó eigi láta bannið undan
líða fyrir hótanir. Jón svarar:
„Ef þú ætlar svá at gjöra sem
3