Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1963, Blaðsíða 14

18
ÁRBÓK FORNLEIFAFÉLAGSINS
gimsteinana, svo að allur lýður sjái upp á. Og með því að hinir
ungu menn hyggja Kratonem heilan í ráðagjörðum, gera þeir hvað,
er hann lagði til, setjandi þá björtu steina fram á mótið, brjótandi
í sundur í smátt fyrir allra manna augum. Þusti þar að margur
lýður og lofaði mjög, hversu þessir ungu menn voru ágætir í sinni
gjörð. Og rétt í þann tíjma, sem Kraton spekingur situr á torginu
og hefir látið þessa heims hafnan svo gerast eftir sínu ráði, kemur
þar að fram Jóhannes evangelista, postuli drottins vors Jesú Kristí,
spyrjandi, hvað þeir menn hafi þar gera í svo miklum safnaði. Og
honum er það sagt, hvað tveir bræður hafa þar gjört á því sama
torgi með ráði og yfirsýn Kratonis philosophi. Og er vors herra
vin heyrir þessa sögu, líkar honum ei með öllu þvílík heims hafn-
an, því að hann skilur þegar, að mikið greinir á ráð Kratonis og
það boðorð, er hann nam forðum í skóla Jesú Kristí. Því kallar
hann Kratonem til sín og talar svo: ,,---------Minn ágæti ineistari
lærði einn ungan mann, er fýstist til eilífs fagnaðar, að ef hann
vildi algjör vera, skyldi hann selja sína eign fasta og lausa og gefa
fátækum verðið. Eftir svo gjört mundi hann afla sér thesaur í
himnum og finna það líf, sem engan enda hefir.“ Þessum orðum
Jóhannis svarar Kraton spekingur, þar sem hann situr alla vega
umkringdur mikilli fylgd sinna lærisveina: „Ávöxtur og efni mann-
legrar sínkgirni var settur og brotinn í manna augliti, segir hann;
en nú allt eins, ef guð er meistari þinn, sem þú segir oftlega, og
vill hann það gera láta, að fátækir 'menn taki það góss, sem full-
ríkir menn fyrirláta, þá kunn að hafa betur en eg, og endurbæt
gimsteinana aftur í sinn fyrra stétt, gerandi það honum til dýrðar,
er eg sneri út í orðlof mannlegrar frægðar." Se!m Kraton hefir
svo talað, girnist Jóhannes enn sem fyrr hjálp og heilsu lýðsins í
heiður og æru síns drottins; því býður hann, að honum sé fengin
gimsteinabrotin, og þau takandi heldur hann öll saman í sinni hendi,
iyftandi augu upp til himins svo til guðs biðjandi: „Heyr þú, drott-
inn Jesú Kriste,----------. Vert þú nærri steinum þessum, er menn
brutu til veraldar orðlofs, óvitandi sannan ávöxt réttrar ölmusu.
Endurbæt, drottinn, steina þessa fyrir hendur engla þinna, til
þess að þeir komi til þíns ríkis, sem trúandi verða fyrir miskunnar-
verk það, er gerast mun í verði þessara gimsteina. Hvar fyrir þér
sé lof ógetnum feður fyrir eingetinn son þinn, drottin vorn Jesúm
Kristum og heilagan anda, er lýsir og helgar alla kristni almenni-
lega.“ Sem drottins elskari hefir svo talað og hans blessaða fylgd
hefir sagt amen, lykur hann upp sína hönd og sýnir gimsteinana