Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1963, Blaðsíða 24

28
ÁRBÓK FORNLEIFAFÉLAGSINS
svo beðizt fyrir, hlífir hann sinn munn og allan líkam með marki
heilags kross, setur síðan kerið á munn sér og drekkur af í einu —
-----Svo stendur hinn sæli Jóhannes með blíðu andliti og þekkri
ásjónu um iii stundir dags, síðan hann drakk, að Aristódímus biskup
og allur lýðurinn horfir upp á hann.--------
Eftir útvoltnar þrjár stundir dags, sem Jóhannes stendur enn
glaður og kátur og skelfur eigi né bliknar, kallar lýðurinn hátt með
einni raust svo segjandi: „Sá er einn sannur guð, sem Jóhannes
dýrkar.“ En þó að margir tali þetta orð svo hátt og hvellt, að
Aristódímus biskup má vel heyra, vill hann eigi því heldur svo
segja, því að enn trúir hann eigi guði, heldur rýfur hann sín orð
og leitar nýfundinna útvega, talandi svo til Jóhannetn postula: „Efa-
semd er enn eftir með mér. En ef þú reisir upp til lífs í nafni
drottins þíns þessa ii menn, er hér liggja á vellinum, mundi hug-
skot mitt vera fyrir utan grand.“ En er lýðurinn heyrir orð Aristó-
dímí enn til nokkurra þvinga við postulann, bölvar honum hver
tunga, svo gerist gnýr mikill og vopnabrak, því að þeir vilja full-
komið drepa biskupinn, ef eigi leggur hann af.--------Og er hinn
sæli Jóhannes skilur, að allt er búið til árásar og ófriðar, svo að
sverð eru skekin í allar ættir hjá Aristódímó, kveður hann sér hljóðs
og fær þegar, því að nú vilja honum gjarna allir hlýða utan einn
höfðingi guðanna. Hann segir svo: „—----------svo sem læknirinn
flóar frosinn lim millum sinna handa, svo skal eg gera við þenna
mann, sýnandi honum nýja list, ef hin forna dygði eigi.“ Sem
hinn sæli Jóhannes hefir svo talað, stendur hann upp og kallar
Aristódítnum til sín. En eftir það leysir hann möttulinn í fangi
sér og setur brott af sér yfirhöfnina fáandi hana Aristódfmó þegj-
andi. Og er hann hefir meðtekið, bíður hann litla stund, ef postulinn
vil'l bjóða, hvert hann skal möttulinn bera. En síðan það fæst eigi,
talar hann svo: „Fyrir liverja sök fékktu mér klæði þetta?“ Bless-
aður Jóhannes svarar: „Til þess fekk eg þér, að þú verðir sigraður
og flýir brott frá þinni ótrú.“ Aristódímus svarar: „Og á hvern
hátt má það vinnast fyrir þitt klæði, að eg brott hverfi frá minni
ótrú?“ Ágætur guðs vin svarar: „Far þú og set möttulinn yfir
þeirra manna líkami, er dauða fengu af eitrinu, og tala svo: Postuli
drottins vors Jesú Kristí sendi mig til ykkar þess örendis, að í nafni
þess guðs, er hann dýrkar, rísið þið upp, til þess að allir viti, að
sínum herra Jesú Kristó þjónar bæði líf og dauði. Gerir Aristódímus
þetta örendi, sem honum var fyrir sagt af postulans hendi, gengur
til og breiðir klæðið, talar til dauðra, sem fyrr mátti heyra. Hvar