Kirkjutíðindi fyrir Ísland - 01.01.1879, Blaðsíða 7

7
breyta við kennimenn sína, í stað þess, að enda á kenn-
ingunni um hið siðasta, sem fer eptir breytninni. Jeg
kann fyrir mitt leyti ekki við það, að eptir að barnið
er búið að læra tólfta kaflann um dauðann, dómsdag
og annað líf, fer það fyrst að læra, hvernig það með
breytni sinni á að höndla hið eilífa líf. Jeg hefði vilj-
að kjósa, að eptir kenninguna um náðarverlc heilags
anda kæmi siðalærdómurinn, eða það, hvernig sú lif-
andi trú á að koma fram í lífinu, og þar eptir kaflinn
um náðarmeðölin, sem jafnt hafa áhrif á trúna og líf-
ernið, og að síðustu um dauðann, dómsdag og annað
líf, sem ekkifer eptir trúnni einni, heldur eptir trú og
siðgæðum til samans.
Trúarlœrdóminum erskiptí i2kafla, og er fyrsti
kaflinn um trúarbrögðin og tilveru Guðs. Jeg hefði
eins getað búizt við, að kafli þessi væri um trú og op-
inberun, kristindóm og kristna kirkju. Jeg veit ekki,
hvort það á við, og því síður, hvort það getur verið
tilvinnandi, að láta hvert barn sem er læra greinir um
heiðindóm og Múhameðstrú. Sú þekking, sem þau
fá á þeim trúarbrögðum, hlýtur að vera svo gott sem
engin. Jeg held, að þau geti lært margt nytsamara
en að heiðingjar „eigi þekki hinn sanna Guð“, þó
hugmyndir þeirra um Guð sjeu öðruvísi en vorar,
kristinna manna; þekking á trúarbrögðum' þeim, sem
eru í heiminum, virðist mjer fremurheyra til almennri
menntun, en trúarlærdómi í barnalærdómsbók. í 8. gr.
er talað umveru Guðs, en í greinum þeim, semá eptir
fara, um það, hvernig Guð opinberast; en það virðist
mjer miður eðlileg skipun, og hefði jeg búizt við, að
frá veru Guðs væri eigi skýrt, fyr en skýrt hefði verið
frá hinu, hvernig Guð opinberast, og jafnvel að greinin
um veru Guðs væri i hinum öðrum kafla. Að hafa í
8. gr. orðið „vitund“, sem jeg ætla sjaldhafa í þeim