Kirkjutíðindi fyrir Ísland - 01.01.1879, Blaðsíða 22

22
að önnur ráð til að bæta brauðin sjeu eigi fyrir hendi.
Mun fáum svo virðast, sem athugasemdir fjóðólfs um
nefndarálitið bæti um það, enda lýsa þær sumpart ósam-
kvæmni, sumpart miklum ókunnugleika. Sleggjudóm-
ur sá, sem prestur í Skagafjarðardölum leggur á nefnd-
arálitið í Norðanfara 18. árg. nr. 23—24, þykir tæp-
ast að miklu hafandi.
Sú mótbára hefir komið fram hjá sumum, að ef
prestaköllin verði yfir höfuð erfið, þá geti eldri prest-
ar ekki þjónað þeim, það þurfi að vera hæg brauð fyrir
gamla presta að hvílast á. En embættismaðurinn á
ekki að hafa embættið sjer til hvíldar, heldur afsala
sjer því, þegar hann þarf hvildar. Reki þar að, að upp-
gjafaprestar verði fleiri en svo, að prestaköllin geti
borið þá, má ætla landsstjórninni þá sanngirni, að hún
láti þá, sem trúlega hafa unnið, eigi líða skort.
j?á hefir því verið hreift, að prestaefni muni
fjölga með tímanum, svo að þeirverði fleiri en prests-
embættin. Setjum svo, að allir þeir sem byrjað hafa
að þreyta skeið vísindanna í ladrða skólanum, höndli
hnossið; prestar verða þeir þó ekki allir, og ekki líkt
því, meðan svo er ástatt sem nú er. En gerum ráð
fyrir, að prestaefnin verði fleiri en svo, að þeir komist
allir strax í embætti, er þá nokkur skaði skeður ? Hvort
er sæmilegra og affarabetra, að prestaefni sjeu svo
mörg, að þeir einir, sem vel hafa vandað lærdóm og
liferni, komist strax í embætti, eður eins og nú er á-
statt, að þau sjeu svo fá, að taka verður hvern þannl
embætti, sem náð hefir einhverri prófseinkunn, hversu
sem lærdómur hans og lífemi er? Hvort er meiri
hvöt fyrir prestaefni til þess að vanda sem bezt lær- *
dóm og lífemi: að eiga víst eitthvert embætti, hvern-
ig sem þetta er, eða að eiga það víst, að komast ekki
að embætti, nema hvorttveggja sje í góðu lagi? Bisk-
upi vorum, sem i öllu hefir sýnt það, að honum er eigi