Kirkjutíðindi fyrir Ísland - 01.01.1879, Blaðsíða 36

36
að hinir framliðnu heyrðu prjedikun hans í fullri vöku,
en eigi svo sem í draumi.
Eins og maðurinn er, þegar hann deyr í þessum
heimi, þannig vaknar hann í öðrum heimi; sálin kem-
ur til síns staðar, kemurþangað heil og óskert. „Hver
sem hyggst að forða lífi sínu, mun því týna, en hver
sem týnir því fyrir mína skuld, mun fá því borgið“,
segir drottinn (Mth. io, 39); „þeirraverk fylgjaþeim“
(Opinb. 13, 14. Lúk. 16,). (þetta er hið fyrsta dóms-
atkvæði, sem hinir framliðnu heyra. En í því landi,
þar sem allar sálir safnast, eru bæði gleði- og kvala-
bústaðir.
Hinn holdlega sinnaði maður flyzt yfir í annað
líf með öllum sinum illu fýsnum; en með því að hann
getur eigi fullnægt þeim þar, þá kvelja þær hann, eins
og þær kvöldu auðuga manninn. Sálir þeirra, sem lifað
hafa í Guði, flytja trú sína og fögnuð með sjer þang-
að, sem englarnir báru sál Lazarusar. |>að skal hjer
endurtekið, og sannað með orðum ritningarinnar, sem
sagt var að upphafi: Vjer hljótum að hugsa
oss annað líf sem áframhald af lífi voru
hjerájörðunni, og myndandi meðþvieina
heild, eptir óháðu framfara-lögmáli, en
öðrum skilyrðum bundið. Af hinu síðasta stigi
hjerna megin, sem er ellin, tekur því við fyrsta stigið
hinu megin, sem er millibils-ástandið, og standa þessir
liðir í eðlilegu sambandi sín á milli.
Hinn guðhræddi maður hefur upp augu sín í öðr-
um heimi. Mun sálin þá vera svo sem í draumleiðslu ?
mun hún enn vera sveipuð myrkurblæju dauðans, eins
og stendur í 126. sálmi Davíðs; „pegar drottinn fór
heim með Zíonsfanga, vorum vjer semídraumi?11 Mun
drottins eilífa Ijós aðeins smátt og smátt renna upp
fyrir sálinni ? Um þetta hefir Guð ekkert opinberað
oss. En sálin er kowiin heim til drottins (2. Kor. 5, 8.),