Lögrétta - 01.01.1934, Blaðsíða 17

33
L ö G R
þá fullur áhuga að koma þessari nýju hug-
sjón sinni í framkvæmd. Hann vissi að
starfsemi í þágu æskulýðsins var ekki unn-
in fyrir gíg, því þaðan var framtíðarinnar
að vænta. Árið 1924 stofnaði hann fyrsta
sumarheimili sitt á eynni Hooge og hafði
þar 15—20 stráka frá Svíþjóð og Þýska-
landi. Tvö næstu árin á eftir var hann kyr
á Hooge, strákunum fjölgaði, þeir komust
upp í 60 og þar af fáeinir frá Danmörku.
virið 1927 fluttist hann til heimaeyju sinn-
ar, Hallig Siideroog, og hefur dvalið þar síð-
an. Ár frá ári hefur strákunum fjölgað, sem
farið hafa í sumarleyfinu til Hallig Siide-
roog og síðast þegar jeg vissi, voru þar á
4. hundrað strákar. Að vísu eru þeir þar
ekki allir í einu, þeir fyrstu koma í maí-
byrjun og hinir síðustu fara í september,
en flestir eru þeir í júlí og ágúst, þá eru
þar um tvö hundruð strákar í einu. Strák-
arnir eru ekki aðeins frá öllum hlutum
Þýskalands, heldur og frá Danmörku, Sví-
þjóð, Sviss og Ungverjalandi. Þeir koma
þangað hver með sinn þjóðarfána og meira
að segja íslenski fáninn blakti þar við hún,
tíu vikna tíma sumarið 1929.
Strákarnir kynnast ekki aðeins hverir
öðrum, heldur kynnast þeir þjóðum hver
annars, þeir kynnast siðum og háttum,
lyndiseinkunn, leikjum og söngvum hinna
ýmsu þjóða. Hallig Súderoog er orðinn að
nokkurskonar miðdepli fyrir æsku líkra sem
ólíkra, skyldra sem óskyldra þjóða, þar sem
hún mætist og kynnist, þar sem ungling-
arnir læra að skilja og þekkja hvorir aðra
og þegar þeir hverfa aftur til heimkynna
sinna, er sjóndeildarhringur þeirra marg-
falt víðfeðmari. Þeim hefur skilist þar svo
margt, sem þeir skildu ekki áður, þeir hafa
hrifist og glaðst í djúpri og innilegri vináttu,
sem þeir hafa bundist einhverjum „útlend-
ingi“, þeir hugsa með vinarþeli og hlýju til
fjelaga sinna og lifa aftur og aftur upp í
endurminningunni ýms atvik frá dvöl sinni
á þessari fögru, einstæðu eyju. Á Hallig
Súderoog hvorki rffast þeir nje hatast, berj-
ast eða myrða hvorir aðra, eins og þjóðirn-
ar gera svo oft, þegar þeim er stjórnað af
hinum „vitru“ stjórnmálaskörungum sínum.
Klukkan sex á morgnana er fótaferðatími.
E T T A 34
Allir gluggar eru opnaðir, strákamir þvo
sjer, búa um rúmin sín og borða morgun-
verðinn. Að því loknu er hreinsað og sópað
bæði utan húss og innan og á eftir fara all-
ir, svo framarlega sem veðrið er þolanlegt,
í sjóinn að baða sig. Á hverjum degi fara
strákarnir í allskonar leiki, handknattleiki
og knattspyrnu, pokahlaup, naglahlaup,
eggjahlaup, eða þeir reyna sig í glímu og
frjálsum íþróttum. Stundum eru kappleikir
og þeim bestu veitt verðlaun. Strákarnir eru
að mestu leyti látnir sjálfráðir, hinir draum-
lyndu þeirra geta farið einförum og gleymt
sjer einhversstaðar, þar sem enginn truflar
þá, nema ef vera skyldi kríurnar og mávarn-
ir. Aðrir skrifa sendibrjef og dagbækur og
enn aðrir fara í knattleiki eða byggja sjer
strandborgir úr fjörusandi niðri við strönd-
ina. Stundum eru háðar þar sjóræningjaor-
ustur með sandkúlur að vopni og ógurleg á-
hlaup gerð ; endar orustan venjulega með
veitslu, þar semi strákarnir hluta út sæl-
gæti, er þeir hafa fengið sent frá foreldr-
um eða ættingjum. Oft liggja þeir hálfnakt-
ir eða alnaktir, baða sig í sólinni og teikna
eða lesa bækur, stundum hjálpa þeir eitt-
hvað til í matjurta- eða blómgarðinum og
stundum setjast þeir undir skugga trjánna
og syngja eða leika á hljóðfæri.
Hallig Súderoog verður þannig að sann-
kallaðri strákaparadís, þar sem þeir lifa
frjálsir og óháðir öðru en matnum, svefn-
inum og hreinlætinu. Skyldurnar, sem hvíla
á þeim eru fáar en strangar: kl. 9 að kvöldi
er hringt til svefns og kl. 10 verður full-
komin kyrð að vera komin á í svefnskálun-
um; fyrirliðarnir sjá um það til skiftis.
Á kvöldin er dimma tekur og áður en
gengið er til hvílu, fer stundum allur hóp-
urinn niður á ströndina, kyndir þar elda,
sest í hring utan um bálköstinn og segja
þá sögur og æfintýri frá heimkynnum sín-
um eða þeir leika fjörug lög á margfaldar
harmoníkur, syngja þjóðlög frá ýmsum
löndum eða leika á fiðlur. Stundum fá strák-
arnir að vera úti til kl. 10, en þá gengur
hópurinn heim, heillaður af fegurð kvölds-
ins og yndisleik þessarar verðandi æsku.
En stundum finnst manni Hallig Súderoog
liggja hjer svo einmana í þessum eyjaklasa