Lögrétta - 01.01.1934, Blaðsíða 32

63
LÖGRJETTA
64
ar á viku, þá á seglskipum 90 aurar á viku
og lægst á gufuskipum og róðrarbátum 80
aurar á viku. Frá 1. jan. 1929 kom í gildi
nækkun á dánarbótum og örorkubótum
og voru iðgjöldin þá einnig, með reglugerð-
arbreytingu, hækkuð í 180 aura, 130 aura
og 120 aura, með sömu flokkun og áður
vai\ lílíi
Dánarbætur voru 3 fyrri ár þessa tíma-
bils 2.000 kr. og til barna 200 kr. og 400
kr. Örorkubætur (full örorka) voru á sama
tíma 4.000 kr. Tvö síðustu ár tímabilsins
voru dánarbætur 3.000 kr. og til bama 300
kr. og 600 kr., en örorkubætur 6.000 kr.
Dagpeningar voru hinir sömu, 5 kr. á dag,
alt tímabilið. Atvinnurekendur greiða nú
öll iðgjöldin, nema hvað heimilað var að
greiða iðgjöld fyrir skipverja, er ráðnir
voru fyrir hlut, af óskiftum afla, og ríkis-
sjóður greiddi hluta af iðgjaldi róðrarbáta
og vjelbáta undir 5 smál.
Tekjur tryggingarinnar á þessu tímabili
voru sem! hjer segir:
Iðgjöld voru að meðaltali kr. 195.959.18,
en als kr. 930.104.16. Þar af greiddi ríkis-
3jóður árlega að meðaltali kr. 9.938.35, en
als kr. 49.691.74. Aðrar tekjur voru kr.
101.512.90, þ. e. rúmar 20 þús. kr. á ári að
meðaltali.
Útgjöld tryggingarinnar á þessu tímabili
voru þessi:
Dánarbætur
Örorkubætur
Dagpeningar
Innheimtulaun
Læknisvottorð
Annar kostn.
Að meðaltali Alls
Kr. au. Kr. au.
72.800,00 364.000,00
6.040,00 30.200,00
13.408,00 67.040,00
7.452,90 37.264,44
330,50 1.652,50
6.916,63 34.583,21
106.948,03 534.740,15
alveg óvenjulega fá. Sjóðsvöxturinn var
það ár kr. 240.334,81. Öll árin varð veru-
legur tekj uafgangur.
Á þessu 5 ára tímabili voru greiddar
dánarbætur fyrir 150 menn samtals. Svar-
ar það til að farist hafi á fiskflotanum 30
roenn á ári, að meðaltali, sem skylt var að
bæta. Er það 23 mönnum færra að meðal-
tali á ári, en næsta tímabil á undan. —
Flestar voru dánarbætumar 44 (1926)
fæstar 14 (1929).
örorkubætur voru greiddar á þessu tíma-
bili 17 tals, flestar árin 1927 og 1930, 6
hvort ár, engar árið 1929. Allir þeir sem
fá örorkubætur hafa áður fengið dagpen-
inga í lengri eða skemri tíma, alt að 6 mán-
uðum. Dagpeningagreiðsla hefst með þessu
tímabili, eins og fyr var greint frá. Dag-
peningar voru greiddir fyrir 166 slysatil-
felli, lítið eitt færri mönnum, það er að
meðaltali dagpeningar fyrir 33 slys á ári.
Fjárhagsafkoma þessa síðasta tímabils
má teljast mjög góð. Þó verður að hafa það
í huga, að rúmar 100 þús. krónur af sjóðs-
vextinum stafa af vextatekj um og að á
sjóðnum við hver árslok hvíla kröfur til
bóta, sem nema verulegum upphæðum, fyr-
ir slys sem áfallin eru, en ekki fallin til
bóta. Þannig var árið 1931 greitt í bætur
fyrir slys í sjómannatryggingunni, sem
áfallin voru í árslok 1930 kr. 96.935,00. Var
það að vísu óvenjulega mikið. — Nálega
2/s af upphæðinni voru dánarbætur fyrir
skipshöfnina af togaranum A p r í 1, sem
fórst í desember 1930. Dánarbætur fyrir þá
komu ekki til greiðslu fyr en á árinu 1931.
Heildaryfirlit 1904—1930.
Á þessu 27 ára tímabili hafa tekjur og
gjöld sjómannatryggingarinnar orðið sem
hjer segir:
Sjóður tryggingarinnar var í Jok þessa
tímabils, við árslok 1930, kr. 845.287,36.
llafði hann því á þessu 5 ára tímabili
vaxið úr kr. 546.568,65. Vöxturinn nemur
rúmum 109 þús. kr. á ári að meðaltali.
Sjerstakt happaár fyrir sjóðinn var árið
1929. Iðgjaldshækkunin, sem fyr var greint
frá, kom í gildi í ársbyrjun, en slys voru
TEKJUR:
Iðg j öld:
a. Vátryggjenda 2.148.964,42
b. Ríkissjóðs .. 120.047,67
------------- 2.269.012,09
Aðrar tekjur (mestp. vextir) 186.311,37
Kr. 2.455.323,46