Óðinn - 01.07.1932, Qupperneq 8

56
ÓÐINN
Guðmundur Þorleifsson,
kaupfjelagsstjóri á Þingeyri,
andaðist 3. júlí síðastl. Hann var fæddur 20.
okt. 1876 í Svalvogum í Þingeyrarhreppi. Voru
foreldrar hans hjú þar og hjetu Jónina Torfa-
dóttir og Þorleifur Jónsson. Misti Guðmundur
móður sína 8 ára gamall. Dvaldi þá fjölskylda
hans í Haukadal hjá þeim orðlögðu merkis-
hjónum Kristínu
Ólafsdóttur og
Hákoni Jónssyni
bónda. VarGuðm.
heit. svo með föð-
ur sínum hjá þeim
í uppvexti nokk-
urn tíma, dvaldi
síðan á ýmsum
bæjum í hrepn-
um og fylgdi ætíð
föður sínum og
voru þeir mjög
nánir. Er Guðm.
heit. óx upp,
stundaði hann
lengstum sjó-
mensku.enkvong-
aðist 8. febrúar 1902 Magnfríði Benjamínsdótt-
ur frá Stekkjadal í Rauðasandshreppi og lifir
hún mann sinn. Hjeldu þau silfurbrúðkaup
sitt síðastliðinn vetur. Eignuðust þau eina dótt
ur, Jónínu að nafni, en ólu upp fósturdóttur,
Helenu Gestsdóttur, og voru að ala upp lítinn
dreng, Böðvar að nafni. Pau áttu heima á Þing-
eyri siðan 1907. Nokkru síðar fór Guðm. heit.
— Öllum þessum sorgarfregnum tók hann með
stakri hugprýði og stillingu, og Ijet ekki bugast
»þótt hretviðrin hörð, hagljel og eldingar geisuðu
um jörð« (V. Briem: Sálm. 427).
Júníus Pálsson var einkennilegum og góðum
gáfum gæddur, gat m. a. oft sagt fyrir um veður
og óvænta viðburði, öðrum mönnum fremur,
og margháttaðan fróðleik var jafnan til hans
að sækja.
Ólafur Bergsson,
Skriðufelli.
að leggja fyrir sig verslunarstörf, fyrst hjá Sig-
mundi kaupmanni Jónssyni og síðar hjá Jens
kaupm. Guðmundssyni. Reyndist hann framúr-
skarandi trúr í starfi sinu og skyldurækinn. Fór
því brátt orð af honum sem verslunarmanni og
þess vegna var hann ráðinn til að veita forstöðu
Kaupfjelagi Dýríirðinga. Gegndi hann því starfi
i 8 ár eða til dauðadags og svo vel og sam-
viskusamlega, að almannarómur er, að á betra
yrði eigi kosið. Var hann í starfi sínu frábær-
lega trúr og skyldurækinn og svo starfsamur,
að honum fjell nálega aldrei verk úr hendi.
Var hann sístarfsglaður og starfsfús og hvikur í
spori, svo að unun var að, jafnframt var hann
gætinn og aðhaldssamur og leyfði engum að
ganga feti framar en mátti. Þó var hann mildur
og hjálpsamur og lánaði og nutu þess margir
fátækir. Hann var prýðilegum mannkostum bú-
inn, drengur góður, áreiðanlegur, vinfastur og
tryggur, viðkvæmur í lund og djúpvitur maður.
Skáld var hann gott, þótt eigi ljeti hann á því
bera, kom þar til yfirlætisleysi hans og hispurs-
leysi, er hann hvarvetna sýndi. Guðm. heit. var
ákveðinn bindindismaður og starfaði alls 28 ár
í st. »Fortúna« á Þingeyri. Einnig var hann
áhugamikill um kirkjumál og fleiri góð málefni.
Munaði ætíð um liðveitslu hans, því að alls-
staðar var hann heill og óskiflur og fjáði flysj-
ungshátt, losæði og hvarfl frá einu til annars.
Því varð skarð fyrir skildi, er hann fjell frá,
og hefur Dýrafjörður mikið mist. En maður
kemur í manns stað, það er ætið bölvabætir.
Hugljúf minning um hann er borin uppi af
þakklæti og virðingu fjölmargra.
Sig. Gíslason.
*
Elsta þingvfsan. í síðasta hefti »Óðins« var prentuð
elsta þingvísan, sem sögur fara af, og er hún eftir
Benedikt Gröndal. — Guðmundur Bergsson póstmeistari
segist hafa lært vísuna af Porvaldi Jónssyni lækni á
ísafirði, sem oft hafi raulað hana og sagt sjer lildrög
hennar. En hann hafði hana svona:
Likur Andra þings við þrá,
þrár í randajeli,
ríður gandreið Alþingi’ á
tón Tandraseli.
*
Guðmundur Porleifsson.