Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1883, Qupperneq 23

23
vel svo vera, að i því sé fólgin ráðning þeirrar gátu,
að hin stóra síld vor kemur fyrir á svo hvikulan og
óstöðugan hátt. í Eyjafirði eru beztu sildarstöðvarnar
alloptast langt úti i firði i grend við Hrísey. Um viku
fyrir sumarmál 1863 rak ógrynni af stórri síld í Vog-
um við Vogastapa, mörg þúsund tunnur, sem láu í hrönn
frá þóruskeri yfir að Hólmabúð. Hrannirnar náðu
mönnum í mitt læri. Sagt var, að hún hefði rekið
þar upp fyrir stormi af landsunnan átt, og að mikið
sandfok, sem gruggaði sjóinn, hefði banað henni. Vor-
ið 1882 gekk mikið af síld upp undir Vogastapa og
að Vogavik. Hún hélt sig þar alllengi, og var nokk-
uð af henni veitt í lagnet. það er enginn efi á, að þessi
síld hefir hrygnt þar, og mun hún gjöra það þar jafn-
aðarlega, því hennar verður þar svo opt vart. það er
víðar fram með Vatnsleysuströnd sem sild hefir veiðzt
ílagnet, t. a. m. 1881 við Flekkuvík, þó að ekki væri
það mikið en einungis fáeinar tunnur. Á þessu ári (1883)
fór að verða vartvið stóra hafsildf vikunni 18—25. marz
og veiddist talsvert af henni í lagnet í Keílavík og
Njarðvík, nokkru siðar í Vogum. f>að var einkennilegt
við síldargöngu þessa, að henni var ekki samfara sér-
lega mikil fuglferð. í Hafnarfirði varð fyrst vart við
sildina um ig. apríl og i Reykjavik 22. apríl. í J>or-
lákshöfn verður því nær á hverju ári vart við hafsíld,
einnig fyrir utan Hellna og Stapa fyrir vestan. Úr
þvi nú að mjög mikið af sild, að minsta kosti opt,
hrygnir við Vogastapa, þar sem einnig er meiri þorsk-
sæld en víðast annarstaðar á íslandi, eru öll likindi
til, að síld einnig hrygni á vogum og hraunbrotum
innar og utar á Stakksfirði, báðum megin við Býja-
skerseyri o. s. frv. þ>etta ættu menn að athuga ná-
kvæmar og ganga úr skugga um það, því það er eg
segi um þetta, er ekki nema getgáta, mjög sennileg
að mér virðist.