Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1883, Qupperneq 35

35
en torfan er komin innfjarðar. Við þessi síldarhlaup
verður vart fram í öndverðan maímánuð, og þaráept-
ir þegar sumri hallar og nóttu dimmir. Mér hefir
verið sagt svo frá, að því nær á öllum tímum árs verði
vart við hafsild í Vestmannaeyjum meira og minna,
og að aðalganga hennar sé þar einkum í febrúarmán-
uði. Virðist hún þá koma austan að, og halda vestur
eptir. Svo kvað og vera þar um allar fiskigengdir
aðrar, að þær eins og á suðurlandi leita alment frá
austri til vesturs, eða norðurs, þar sem ströndinni hagar
svo. f>á fiskigöngu, sem sjómenn hér kalla vestan-
göngu, og sem ekki er samskrið af legufiski úr renn-
um eða frá brotum i nánd, get eg, eptir því sem eg
hefi spurt til, ekki skoðað sem göngu úr vesturálum,
heldur fiskigöngu, sem kemur sömu leið og hinar úr
suðurálunum, að öðru leiti en því, að hún gengur
dýpra inn flóann, beygir svo aptur suður í flóann og
inn, en dregur þá með sér steinbít og heilagfiski, sem
talin eru einkenni þessarar fiskigöngu. Á þeim rúm-
um tuttugu árum, sem eg hefi verið hér syðra, hefir
orðið vart við hafsíld á hverju vori meira eða minna,
en þess minnist eg, að eitt árið varð ekki vart við
síldina lengra en inn að Vatnsnesi með nægum fiski í
eptirför. f>á kom norðangarður mjög strangur, svo ei
varð á sjó komizt um langan tíma, og varð úr því
hvorki vart síldar né þorskgengdar mikillar. Eg tel
það alllíklegt, að síldin hafi þá haldið yfir flóann, en
ekki inn, og gæti það komið optar fyrir; en vanalega
held eg að vissa sé fyrir því. að hún gangi um allan
Faxaflóa meira og minna á hverju vori, ekki síðar en
frá því í einmánuði fram á krossmessu, og sama mun
vera víðar hér við land, ef ekki alstaðar.
Ur hinum djúpu hafálum nokkuð frá landi ganga
optast álar, dalverpi á mararbotni, ef svo má að orði
3*