Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1883, Qupperneq 66

66
hinn næsti raeð tveimur hlutum, helming rauðum og
helming hvítum, hinn þriði með 3 hlutum rauðum og
einum hvitum. 011 dufl, sem eru á milli þessara fjórð-
ungamerkja á. netunum, eru höfð svört.
Oll netin eru fest á sterka vörpu, sem bundjn er
á hvert net á tveim stöðum. jpetta er gjört til þess,
að hægra sé að draga netin inn, til þess að ekki reyni
of mikið á þau, sem og til þess, að netin haldist sam-
an, ef að einhver slys vilja til, svo sem að skip sigli
á þau.
í öllum síldarskipum frá Yarmouth eru fastar
þiljur. Hin stærstu voru fyrir 4 eða 5 árum síðan 36
tons að stærð, 52 feta kjölur, i7feta breidd og 7 feta
dýpt í kjölsog. Apturmastrið er lágt og er ætíð uppi,
en frammastrið hátt, og er hagað svo, að það verði
felt aptur, og er það gjört til þess, að skipið ríði bet-
ur af sjó, þegar fiskað er. Mastrið er ekki felt alveg
niður á þiljur, en látið að eins falla svo, að nægt rúm
sé fyrir, þegar net eru dregin. Mastrið er til þessa
látið hvíla á fork eða kvísl, sem reist er aptur á
skipinu.
í byrðingi skipsins eru sérstök rúm fyrir veið-
ina, netin, vörpurnar o. s. frv. Salt er og haft með
til þess að strá í fiskinn, svo að hann skemmist ekki
þangað til i land er komið. Níu til tólf manns eru á
skipi hverju, og optast meira en helmingur þeirra eigi
sjóvanir, heldur sem liðsmenn til þess að draga netin,
og er það gjört á spilinu eða lyptivélinni. Til þessa
þarf talsverðan mannafla og ríður mjög á því, að eng-
in stund missist, þegar vel aflast. Sé nógur fiskur
fyrir, þarf að draga netin fljótt og leggja þau aptur
sem fyrst, eða ná í land sem fyrst verða má.
Vanalega er farið að leggja netin rétt fyrir sól-
arlag. Skipið verður þá að vera komið á þann stað,
er að öllu samtöldu þykir í það skipti vænlegastur til