Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1883, Qupperneq 70

70
izt það, er mér eigi vei kunnugt, en þó hafa þeir
veitt nokkuð. Netið hefur samt ekki getað orðið þar
alment, að líkindum af því, að það vantar á, að menn
sjái hag sinn við slík nýmæli, eða að leggja til útgjörð-
ar, fyr en einhver hefir fundið hið rétta lag til að
brúka nótina. Til hennar þarf talsvert dýpi. Hún er
kölluð pokanet (Posenot) (pursenet, pyngjunet á ensku),
er opt 250 faðmar á lengd og mjög djúp, og verður
dregin saman í neðri endann, svo að öll nótin lendir í
poka. Nótin er lögð til í hrúgu við apturlúkuna á
skipinu og vætt með pækli, til þess, að hún fúni ekki.
jþegar nú vart verður við torfu af makrel, sild eða sar-
dínum, er nótin lögð skyndilega niður í nótabátinn,
sem er látinn vera á bandi við skipið, til þess strax
að vera til taks. Svo eru settir út tveir bátar til, og
hafa Ameríkumenn til þess báta með sérstöku lagi;
þeir eru alveg sléttir í botn, og byrðingurinn þar ut-
an um gengur nokkuð út til hliðanna. þeir eru mjög
léttir til róðurs og þykja þar hinir beztu til fiskjar.
Nú er farið með nótarbátinn þangað, sem fiskitorfan
er fyrir, og nótin lögð út. það tekur ekki nema nokkr-
ar mínútur, 3—5. Svo er neðri endi nótarinnar dreg-
inn saman, og tekur það svo sem 1 o mínútur í Amer-
iku, þangað til öllum neðri enda netsins er lokað, og
öll veiðin byrgð inni. þá fer nú annar af smábátun-
um yfir í skipið, og það siglir að nótinni. Af skipinu
og nótabátnum, sem er hinu megin við nótina, er fest
í fláteininn og dregið inn svo mikið af netinu, að náð
verði í veiði þá, sem lokuð er í þvf. Hún er svo aus-
in upp með háfum. Norðmenn finna það að poka-
netinu, að erfitt sé að fara með það, þar eð þunginn
á netinu verður svo mikill, þegar það er 200—250
faðmar. Sé það nú auk þessa úr hampi, þá eykst
þunginn um 5o°/0 eða helming, frá því sem það væri
úr baðmullargami; en því þyngra sem netið er, þess