Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.07.1889, Blaðsíða 17

169
náttúrufræðingfar höfðu á undan Darwin ráðið af
þessu, að það geti ekki eingöngu hafa verið breyt-
ingar náttúrunnar í kring, sem hefðu komið þessu
til leiðar, heldur hlyti þetta að orsakast af vissu
lögmáli, sem allar lifandi verur væri bundnar. þ>etta
verður skiljanlegt eptir úrvalnings-lögum náttúrunn-
ar; þess hefir fyr verið getið, að þær tegundir, sem
víðast ná og eru fjölskipaðastar einstaklingum, verða
fyrir flestum breytingum, og geta af sér flestar
nýjar tegundir; sama er að segja um stóra flokka
af tegundum; það er þvi eðlilegt, að dýra- ogjurta-
líf á hverri jarðöld fái helzt svip af þeim dýrum
og jurtum. sem áður voru algeng og útbreidd yfir
mikið svæði. Dýralíf sævarins á miklu hægra með
að flytjast með föllum og straumum og blandast
saman á ýmsan hátt; það er því eðlilegt, að þar
sé meiri liking milli tegunda og flokka yfir stór
svæði, heldur en hjá landdýrum, þar sem ferðirnar
eru örðugri, svo að lifandi verur fjarlægra landa
ekki eiga gott með að blandast saman og hafa á-
hrif hverjar á aðra.
Ef vér nú skoðum skyldleika þeirra tegunda,
sem dánar eru, og þeirra, sem nú lifa, þá sjáum
vér, að það má safna öllum þessum tegundafjölda
saman í fáeina aðalflokka. því eldri sem tegundin
er, því ólíkari er hún vanalega því sem nú lifir; en
þó er hægt að skjóta þeim tegundum, sem fundizt
hafa í jörðu, inn í það fræðikerfi, sem menn hafa
heimfært allar núlifandi tegundir undir. Eins og
áður hefir verið sagt, vantar enn þá rrarga liði inn
í; en fleiri og fleiri finnast, sem fylla rúmið milli
þeirra tegunda, sem nú lifa. A seinni árum hafa
menn fundið steingjörva milliliði milli ýmsra hóf-
dýra; menn skipta þeim í jafntáuð og ójafntáuð, og
er Macrauchenia í Suður-Ameríku tengiliður á milli