Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.07.1889, Blaðsíða 6

158
að gjöra þenna samanburð sem nákvæmastan. Hjá
þessum tví- og þrímynduðu blómum kemur þá fram
nokkurs konar óskilgetið afkvæmi af æxlun mis-
langra tímgunarfæra, og þessi óskilgetnu börn eru
þá að öllu eðli sínu bastarðar innan einnar tegund-
ar, en hinir vanalegu bastarðar eru afkvæmi tveggja
tegunda, sem þar er einnig komið fram við óeðli-
legt samræði. Af þessu sést, að ófrjósemi af-
kvæmisins er engan veginn bundin við, að foreldr-
arnir sjeu sinn af hvorri tegund; að það er visst
samband milli eðlis bastarðanna og hins óskilgetna
afkvæmis hinna þrímynduðu blóma; og í þriðja lagi,
að tví- og þrfmynduð blóm geta af sér ófrjósamt af-
kvæmi að eins þegar æxlunin fer eitthvað í ólagi.
Af þessu getum vér ráðið, að það er eingöngu
bygging og eðli æxlunarfæranna, sem mest er kom-
ið undir í þessu tilliti; önnur bygging plöntunnar
eða dýrsins hefir miklu minna að segja. J>að sést
líka af rannsóknum Darwins, Gártners o. fl., að af-
brigði eru engan veginn ætíð frjóvsöm, og heldur
ekki kynblendingar afbrigða; náttúrufræðingar hafa
fyrrum talið það aðalmismun á afbrigðum og teg-
undum, að tegundir væri ófrjósamar sín á milli, af-
brigði allt af frjósöm; en þetta er engan veginn al-
gild regla, heldur er í þessu sem öðru sífelld stig-
breyting; niðurstaðan hefir Hka orðið skökk, af því
ályktanirnar voru rangar, því margir náttúrufræð-
ingar töldu þau afbrigði, sem voru ófrjósöm, teg-
undir, þó þau að öðru leyti vantaði öll þau einkenni,
er gæti gert þau að sérstökum tegundum.
Bastarðar tegunda og kynblendingar afbrigða
eru að mörgu leyti mjög líkir; menn',hafa meðal
annars talið það mismun milli þeirra, að kynblend-
ingar eru vanalega breytilegri frnman af en bast-
arðai; en þetta er þó f raun réttri ekki svo mikill