Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.07.1889, Blaðsíða 10

162
tfmalengd. Croll segir því til skýringar : ef maður tek-
ur mjóa pappírsræmu 83 feta og 4 þumlunga langa,
festir hana t. d. á húsvegg og markar svo á öðr-
um endanum tíunda hluta þumlungs, þá er þessi
tíundi hluti hundrað ár, en öll pappírsræman miljón
ára. Ef maður nú hugsar um þetta og um leið
minnist þess. að menn hafa á nokkrum árum getað
breytt tegundum alidýra með kynbótum, þá má í-
mynda sér, hverju náttúran getur til leiðar komið
með úrvalning sinni á miljón ára, þó hún fari
hægra.
J>ekkingin á steingjörvingum fyrri jarðalda er
enn þá á mjög lágu stigi; þó margt hafi fundizt
merkilegt á seinni árum, þá hlýtur það þó að eins
að vera lítilfjörlegur hluti þess, sem finna má. J>að
er sára lítill hluti jarðarinnar, sem hefir verið ná-
kvæmlega rannsakaður: nokkur hluti Európu og
dálítið af Norðurameríku, og þó finnast allt af nýir
og nýir steingjörvingar í þessum löndum, sem bezt
eru rannsökuð ; hvílíkan aragrúa af forndýrum og
fornjurtum mundu menn eigi finna, ef öll löndjarð-
arinnar væru jafnvel rannsökuð eins og Európa.
Samt sem áður eru lítil líkindi til þess, að menn
fyndu leifar allra dýra- og jurtategunda, sem verið
hafa, þó menn græfu sundur alla jarðarskorpuna;
margar lifandi verur hafa ekki látið eptir sig nein-
ar menjar. Hold og mjúkir líkamshlutar rotna og
hverfa, skeljar og bein eru hið eina, sem geymzt
getur til seinni tíða; þó geta þessir hörðu hlutir
líkamans líka horfið; skeljar leysast sundur á marar-
botni í djúpum sæ, þar sem leir eigi jafnóðum hyl-
ur þær; kolasúrt vatn, sem rennur gegnum jarðlög-
in, leysir sundur kalkið í skeljum og beinum o. s.
frv. Auk þess eru stórir dýraflokkar beina- og
skeljalausir, svo þeir láta ekki eptir sig neinar