Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.07.1889, Blaðsíða 39

191
er viðlíka langt frá Norður-A.meríku, eins og Gala-
pagos-eyjum frá Suður-Ameríku, er enginn fugl inn-
lendur, enda koma þangað mjög opt fuglar frá
meginlandinu. A Madeira eru mjög margar al-
innlendar landskeljar, en engin alinnlend teg-
und af sjóskeljum. Á fjarlægum eyjum vant-
ar stundum heila dýraflokka, en í þeirra stað
eru þá önnur dýr; á Galapagos-eyjum eru t. d-
skriðdýr í stað spendýra, og á Nýja-Sjálandi risa-
vaxnir, ófleygir fuglar. Talnahlutföllin milli hinna
einstöku jurtaflokka eru allt öðruvísi á Galapagos-
eyjum en nokkursstaðar annarsstaðar. Á eyjum
eru opt tré og runnar af þeim flokkum, sem ann-
arsstaðar eru eintómar jurtir. A. de Candolle hefir
sýnt, að trjátegundir vanalega ná yfir lítið svæði;
þær geta því síður komizt út á fjarlægar eyjar, en
jurt. sem eigi getur náð miklum vexti á meginlandi,
af því þar eru svo margir keppinautar, getur, ef til
vill, orðið stór og trjákennd á eyju, þar sem við
veikari óvini er að stríða.
Fyrir löngu síðan hefir Bory de St.-Vincent bent
á það, að froskdýr hafa aldrei fundizt á eyjunum í
Kyrrahafinu, og er það rétt, hvað fjarlægari eyjarn-
ar snertir; hinar hafa líklega á fyrri jarðöldum
margar hverjar verið áfastar við meginland Austra-
líu. Samt sem áður er náttúra þessara eyja opt
vel löguð fyrir froska; þeir hafa tímgazt ágætlega
á Madeira, Azor-eyjunum og Mauritius, því þangað
hafa þeir verið fluttir. Hrogn þessara dýra þola
ekki sjóseltu, og þess vegna hafa þau ekki getað
flutzt í fjarlægar eyjar, og er þá gátan ráðin. Land-
spendýr eru heldur ekki til á fjarlægum eyjum,
nema þau, sem hafa flutzt með mönnum. Á Falk-
landseyjum eru reyndar tóur,. en fyrst og fremst
standa eyjarnar upp úr grynningum, sem tengja