Eimreiðin


Eimreiðin - 01.09.1896, Blaðsíða 8

Eimreiðin - 01.09.1896, Blaðsíða 8
168 og velur sjer stað, þar sem minnst beri á honum og háfnum, því lund- inn er bæði eptirtektasamur og hræddur við háfinn, sem hann virðist þekkja eins vel og hrafninn byssu. fegar nú lundinn flýgur fyrir i mátulegum fjarska, veifar veiðimaður upp háfnum, upp undir lundann og eptir honum; missi veiðimaður ekki fuglsins, þannig að hann verði of nærri eða of fjarri, flækist hann í netinu, veiðimaður dregur háfinn að sjer, greiðir fuglinn úr, drepur hann, og bregður honum undir belti sjer; þannig er baldið áfram veiðinni meðan lundinn er við og veður leyfir. Eigi er unnt að veiða i logni, heldur eigi í miklum stormi; stinnings kaldi er hið bezta veiðiveður, og eigi sakar þótt rigning sje, enda er lundi opt »bezt við« i regni og dimmviðri. Ef mikill lundi er við og flýgur ört fyrir, getur vanur veiðimaður veitt nokkur (3—4) hundruð á dag. Eá er veiði er hætt, er lundinn »kippaður« á snæri; brugðið um hálsa á einum 5 lundurn i einu, og svo hnýtt að; eru 100 lundar þannig saman bundnir kölluð kippa, er einn lundi bundinn nokkuð langt frá kippunni eða laust við hana, og mark veiðimanns sett á nefið á þeim lunda t. d. blaðstýft; getur svo hver þekkt sinar kippur, þá er heim er flutt, þvi optast eru fleiri saman við veiðar í úteyjum. Margir mála skapt og spækur grænt eða svart, svo háfurinn verði sem samlitastur jörðunni og minnst beri á honum. Með þessari veiðiaðferð má hlifa eggfuglinum, sem þekkist á þvi, eptir að pysjan er komin út, að hann er á heimferð með síli i nefinu,1 en veiða helzt geldfuglinn. Heldur virðist lundi hafa gengið hjer til þurðar hin síðari ár, óg mundi eigi vanþörf á, að beita veiðinni sem hóflegast, þvi lundinn þarf að fjölga en ekki fækka; en bezta ráðið til þess mundi nokkurra ára algjör friðun, ef menn mættu við því sakir efnahagsins. FYLLINN verpir viðast hvar utan i bröttum hömrum, á bringum, hillum og bælum, þar sem vex skarfakál, hvönn eða baldursbrá, og sum- staðar jafnvel á nærri beru grjóti. Um 20. ágúst er fýlunginn kominn undir flug, og þá hefjast fýlaferðir. Við þá veiði síga menn stundum i hamrana, og er sigamaður þá bundinn i ferfaldan kaðal, og er hver endi um að ummáli; þá er sigamaður hefur lokið við »ferðina«, hefur »hreinsað ferð- ina« þ. e. drepið allan fuglinn i henni, er hann dreginn upp; þarf til þess venjulega 5—6 menn. Stundum fer sigamaður, sem kallað er, »bundinn á öðrum en laus á öðrum,« er þá að eins öðrum teymingi kaðalsins bundið um hann, þarf þá eigi meira en 1 eða 2 menn til að draga hann upp, með því hann sjálfur hjálpar til með því að lesa sig upp á öðrum teymingi vaðsins; (hvor teymingur kaðalsins (= vaðsins) er tvöfaldur). Optast »fara menn til fýla« lausir, en styðjast við vað, fara niður »handvað« eða optast »lœrvað«; situr þá annar veiðimaður uppi á brúninni (tveir »ganga« venjulega saman) og bregður öðrum enda vaðsins j'fir um sig, en hinn »göngumaðurinn« bregður vaðnum milli fóta sjer, heldur annari hendinni fyrir aptan bakið um vaðinn, hinni fyrir framan kviðinn, og rennir sjer svo þannig á vaðnum niður eptir fjallinu, og er hann hefur lokið ferðinni, handstyrkir hann sig, les sig upp aptur til fjelaga sins. Til að drepa fýlungann er haft álnarlangt barefli úr eik eða beykitrje; er fuglinn rotaður með því, og þvi næst 1 Á ferð heiman frá hreiðrinu veiðist lundi aldrei, þá flýgur hann beint út á sjó.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.