Eimreiðin


Eimreiðin - 01.09.1896, Qupperneq 18

Eimreiðin - 01.09.1896, Qupperneq 18
inn áleit, að slíkt væri eitt meðal annars vottur um uppreistarhug- myndir þær, sem farið væri að brydda á hjá fólki. Yfirkennarafrúin skaut út úr sjer nokkrum óljósum setning- nm eitthvað í áttina um frelsis- og jafnrjettishugmyndir eða það sem hún kallaði »emansípatsjón«. Henni var nú víst alls eigi ljóst, hvað í því orði lægi, en orð hennar höfðu þó þau áhrif á allar hinar konurnar, að þeim fannst hún hafa talað af mikilli anda- gipt. I þá daga var nefnilega orðið »emansípatsjón« alveg eins óþekkt eins og orðið »þjóð« með öllum samsetningum þess, t. d. þjöðvilji, þjóðhátíð o. s. frv., sem menn seinna fóru að halda svo mikið uppá og brúka og misbrúka svo þráfaldlega. Þá hafði þjóð- in hvorki vilja nje hátíðir. Læknisfrúnni fannst dæmalaust að vita til þess, hvað mönn- um væri jafnan gjarnt til að gleyma því, á hvaða stigi þeir væru í mannfjelaginu. Hún var sjálf búin að gleyma því, að hún var af mjög lágum stigum, og því hjelt hún, að allir aðrir hefðu gleymt því líka. Hinar konurnar litu hver á aðra. — Þess konar gleyma þær aldrei. Gunnhildur hafði komið inn í stofuna og tifaði þar með tebakkann sinn. Hún hafði heyrt hvert orð, sem talað var. Hún var jafnvinaleg og með sama hæverskusvipinn og vant var, þegar hún gekk beint fram hjá yfirkennarafrúnni og bauð fjórum konurn teið á undan henni. Yfirkennarafrúna setti dreyrrauða, Gunnhild- ur rjetti nú tebakkann að fimmtu konunni. Þá varð yfirkennara- frúin náföl í andliti. Því næst gekk hún til málaflutningsmanns- frúarinnar. Það var eldur á milli yfirkennarafrúarinnar og mála- flutningsmannsfrúarinnar út úr vöflujárni, sem hafði einhvern veg- inn farið að forgörðum. Þegar Gunnhildur loksins bauð yfirkennarafrúnni te sem þeirri sjöundu í röðinni, þá skalf frúin og nötraði svo af reiði, að hún átti fullt í fangi með að geta haldið á bollanum. Gunnhildur staðnæmdist fyrir framan læknisfrúna og hneigði sig kurteislega. »Biðjum fyrir okkur, Gunnhildur mín«, sagði frúin með mestu lítillætisblíðu, »þetta er allt of sterkt te handa mjer«. »Þá líkist frúin ekki honum föður sínum sáluga, honum Pjetri hringjara. Það dugði nú aldrei að bjóða honum annað en svo sterkt — fe«.
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76

x

Eimreiðin

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.