Eimreiðin - 01.01.1897, Qupperneq 55

55
hafa svefnherbergi sjer og urðum við Þorsteinn herbergisnautar. Var
herbergið svo rúmgott, að þar var allt tvennt: 2 rekkjur, 2 fataskápar,
2 þvottaborð með öllum þvottaáhöldum o. s. frv. og þó var þar nóg
rúm fyrir ferðakistur okkar og allt okkar dót að auki. Par var og legu-
bekkur, en við notuðum hann lítt, því við vórum optast annars staðar á
daginn. í fyrsta farrými eru 2 afarmiklir borðsalir, hvor upp af öðrum,
og geta setið mörg hundruð manns í hvorum; þar er og heljarstór reyk-
ingasalur, kvennasalur, lestrarsalur og fyrir söng og hljóðfæraslátt með
stóru nótna- og bókasafni. Par innar af eru smærri herbergi með skrif-
borðum og öllum ritföngum til afnota fyrir farþega. Á skipinu er póst-
hús með tveimur póstmeisturum, og er annar þeirra þýzkur, en hinn
amerískur. Par fást því bæði frimerki og brjefspjöld og á nokkrum
stöðum í skipinu hanga póstkassar, sem menn geta kastað í brjefum
sinum, og tæma svo póstmeistararnir þá á vissum timum og afgreiða
svo póstinn, jafnskjótt og skipið kemur einhvers staðar við land. Á skip-
inu er og sjerstök vixilstofa, þar sem meiin geta skipt hverrar þjóðar
mynt sem er; þar eru og alls konar böð og yfir höfuð virðist þar vera
flest allt, sem mönnum getur dottið í hug að óska eptir. Par er nátt-
úrlega lika lyfjabúð og læknir, sem lætur farþegum ráð sín í tje ókeypis.
Á þiljum uppi eru breið gangrúm fram með báðum hástokkum, þar sem
farþegar geta hreyft sig, og er óravegur endanna á milli. Par liggja og
ýmisleg leikspil frammi, sem farþegar geta skemmt sjer við, og þar var
og stundum slegið í dans á kveldum. Yfir nokkrum hluta er sólbyrði,
er hlifir gegn sól og regni, og þar sitja menn á reiðustólum, sem menn
þó verða að borga fyrir visst gjald, i dollar fyrir ferðina alla leið. Allt
er skipið upplýst með rafmagnsljósi og þvi rnjög haganlega fyrir komið.
Þegar við Þorsteinn komum niður í herbergi okkar íyrsta kveldið, þótti
okkur k}?nlegt, að ekki skyldi vera búið að kveykja þar. Jeg hafði urn
daginn tekið eptir stálsveif á veggnum, sem jeg hafði skoðað sem hring-
ingarfæri, og sagði, að bezt væri að hringja á þjón, greip i sveifina og
sneri; brá þá svo við, að i sama vetfangi varð skínandi bjart í herberg-
inu af rafmagnsblossa, og kom þetta svo flatt upp á okkur, að við storð-
um fyrst i stað hvor á annan þegjandi, eins og tröll á heiðríkju. Sáum
við þá, hvers kyns var, að sveifin var ljósfæri, og var önnur sams konar
sveif á rúmstokknum, svo að maður gat kveykt og slökkt, þó maður
lægi í rúminu, eptir vild alla nóttina, með þvi að snúa sveifinni. Svo
sáum við hringingarfærin, og vóru þau tvö, sitt á hvoru rúmi,. en öðru-
vísi að gerð en ljósfærin.
Pá var viðurgjörningurinn á Normanniu ekki slakur. Árla morguns,
kl. 6, var reitt fram te, en það notuðu vist fáir af farþegum, þvi fæstir
þeirra komust svo snemma úr bólinu. Kl. 8—10 snæddu menn morgun-
verð, og var þá um að velja fjölda bæði heitra og kaldra rjetta. Kl. 1
var haldinn dagverður (lunch) og kl. 6 náttverður (dinner) og vóru við
þessar máltíðir rjettirnir 8—12 að tölu. Kl. 8^/2 var sett fram te og
ýmislegur kaldur matur, og gat hver neytt þess, sem vildi, en þeir vóru
vanalega heldur fáir, sem notuðu sjer það. Við hverja máltið var prent-
aður matseðill og við hinar stærri máltiðir var leikið á hljóðfæri, meðan
menn sátu yfir borðum. Drykkjarföng urðu menn að kaupa aukreitis
(nema kaffi og te), en þau vóru ekki dýr, eptir því sem annars gerist