Eimreiðin


Eimreiðin - 01.09.1908, Page 44

Eimreiðin - 01.09.1908, Page 44
204 var fóst-bróðir Bela hraustr bæsings afar-sporum grafinn; hærur niðr um hundrað ára hrundu hvítan öldung nýtan. Lofa dag, þá’s lokka-fögr lögzt í Unnar skaut er sunna, öl, þegar drukkit er af skálum, annarra ráð, þá hafa sannazt. Ungr maðr at mörgu gengr máli ok hlítir forsjá lítit. í raunum sést, hve reynist vinr, en randa þrymu stæltr brandr. Laust ein-nættum ísi treystu, ei þíð-viðri um vetr miðjan, ormi í svefni, né örmum vafðrar ungrar snótar blíðu-hótum; innra hugr hýrra kvenna á hjóli hverfu jafnan sverfist, brigð í lyndi leynist undír ljósu brjósti hringa rósa. III. FRIÐPJÓFR ERFIR FÖÐUR SINN. Gekk á beit í grænum dölum sælligr smali síðjúfraðr; en drifhvítir sauðir dreifðust í flokkum, sem þokuský færi um festing bláa, vindum knúin á vordegi. Stóðu stríðaldar á stalli tvennar vápnhesta tylftir, vindum skjótari; váru rauðtyptir reistir fákar, ísarn-skúaðir öllum fótum. IV. BÓNORÐSFÖR FRIÐ- ÞJÓFS. Hátt glymja söngvar í sölum Friðþjófs, ætt hans lýðskáldin lofa. En söngum hann ei unir, ok ekki vill heyra þat’s kvæða-smiðir kveða. Óróast fákum, ok fálkinn ránlystr vælir eftir veiði; en Friðþjófr eyðir æfi sinni með sút í svörtu húmi. V. HRINGR KONUNGR. Reis Hringr gramr af glæstum gullstól frá borði; upp stóðu hirðskáld ok hetjur at hlýða grams orðum; sjóli var nafnfrægr næsta um Norðrlönd gjörvöll: var hann margvíss sem Mímir ok mildr sem Baldr. Lönd hans váru sem lundr, þar’s lifandi guðir búa, en ei brak heyrist vápna á biómvengi grænu; reifaðar rósemd inn-dælli þar rósir lit-fagrar gróa í grösugum högum, griðum helguðum.

x

Eimreiðin

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.