Eimreiðin - 01.09.1908, Blaðsíða 70

230
Það andar úr ungum og eldgömlum barmi —
andvarps-stunum og kæfðum harmi.
Hvað er þessi þungi og hafdjúpi niður,
er hljómar sem þúsund radda kliður? — —
Sko! — Hafið hreyfist! — Úr helju ganga
hundrað, — þúsund — og fleiri enn
beinagrindur með bleika vanga,
blautir og sjóhraktir — druknaðir menn.
Þeir stíga dans eftir sálma-söng,
og sjávar-gjálpi og Líkaböng;
og maurildis-logarnir lýsa úr augum
á líkbleikum, nöktum og þangvöxnum draugum.
Þúsund beingrinda hnýttar hendur
hvítum knúunum benda að iandi,
og teygja armana hærra og hærra,
' og hrópa um frelsun frá sjávar-grandi. —-
Það vein sker mig gegnum merg og bein,
og mér finst hjartað mitt kólna í barmi; —
slík dauða-óp geta grætt hvern stein,
og gert menn sjúka af voða-harmi. —
í landi menn hrökkva’ upp úr svefni’ og sjá
sjóblautar vofur og hverfandi skugga; —
og niðdimm og löng verður nóttin oss þá,
er náimir guða á baðstofu-glugga.
Það gæti verið. freistandi að tilfæra fleira laglegt úr þessu litla
kveri, en rúmið leyfir það eigi, enda væntir oss að þetta nægi til að
vekja löngun manna til að kynnast kverinu sjálfir. — Auk íslenzku
kvæðanna eru í því nokkur kvæði á norsku sveitamáli, og allmargar
þýðingar á ýmsum kvæðum eldri skálda íslenzkra, sem hafa tekist sér-
lega vel, enda mun sveitamálið norska betur lagað fyrir þess konar
þýðingar en nokkur önnur útlend tunga. Og höf. virðist að hafa náð
furðugóðum tökum á því máli, enda hefir hann dvalið langdvölum í
Noregi og fengið þar mesta mentun sína.
Framan við kvæðin er mynd af höfundinum.
Þess ber enn að geta, að bókin fæst í tveim útgáfum, — hin
stærri með norsku þýðingunum, en hin minni án þeirra, og kostar hún
ekki nema 75 aura. V. G.
HALLGRÍMUR PÉTURSSON: PASSÍUSÁLMAR, með fjórum
röddum fyrir orgel eða harmóníum. Útgefandi Jónas Jónasson. Rvík.
(D. Östlund) 1906—1907.
Um bók þessa er flest gott að segja. Lögin eru mörg fögur og
flest ljómandi vel raddsett; raddsetningarnar eru flestar gamlar eða
með gömlu sniði, og miklu vandaðri en alment gerist nú á tímum.
Ættu lögin í þessum búningi að ná almenningshylli, en hvort þau
gera það strax, tel ég óvíst. Til þess eru raddsetningarnar of óvana-
legar. Útgefandinn getur þess í formálanum, að lögin komi ekki fram
í frumbúningi; en hversvegna notar útgefandinn þá ekki tækifærið til