Eimreiðin - 01.09.1908, Síða 63

223
XXIII. friðÞjófr á
HAUGI FÖÐUR SÍNS.
Brosir sunna
blíð ok fögr,
sendir grein frá grein
geisla þýða.
Skín Alföðrs
augna-ljómi
1 daggar dropum
svá dásamliga,
sem í víðu
veraldar-hafi.
XXIV. SÆTTIN.
Var nú Baldrs hof
búit at fullu;
var-a skíð garðr,
sem verit hafði,
umhverfis gjörr,
en gildir stólpar
úr stæltu járni,
ok á stöng hverri
glóði logskærr
gullinn knappr.
»Aldit grói
ættar-leiði!
inndælt sem áðr
öldur syngi!
Nú skal mér berast
í blund á skildi
sætt með goðum
ok gumna sonum.
Stóðu’ henni tær
tár í augum
fögrum ok hún fé'l
í faðm síns bróður;
en hugum-hrærðr
hilmir brúði
í Friðþjófs arma
ástga lagði.