Eimreiðin - 01.05.1912, Qupperneq 12

88
Ég hefi nú litið yfir viöskifti Guðrúnar Ósvífrsdóttur og
Kjartans Ólafssonar og komist að þeirri niðurstöðu, að sá mis-
brestur, sem varð á hátterni henhar, hafi stafað af vonbrigð-
um, skapstærð og hefnigirni. Tímarnir, sem hún lifði á, vóru
þannig, að mikilsháttar menn og hugumstórir þóttust ekki halda
sæmd sinni, nema því að eins, að krókur kæmi móti bragði og
dalur móti hól. — Hefnigirnin var einhver sterkasti þátturinn í
hátterni fornmanna, og er svo að sjá, að hún hafi verið viðlíka
hörð í horn að taka á dögum Guðrúnar og Éorgerðar Egilsdótt-
ur, sem hún var á dögum Völsunga-kvenna.
Reyndar eru sögurnar þær enn þá stórfenglegri, en sögurnar
af íslenzku konunum. En Völsungasagnirnar eru meira blandnar
skáldaýkjum og skrökmálum. Peir viðburðir sjást jafnan í hilling-
um, sem svo eru fjærlægir. Afrek manna og íþróttir í fjarska lið-
inna tíma — þau hillir því líkt sem klett í hafi. Og hermdarverk-
in vaxa mönnum í augum að sama skapi í fjarlægðinni.
Nú er ég kominn áleiðis þangað, sem ferðinni er heitið, frá
Guðrúnu Ósvífrsdóttur, til Signýjar Völsungsdóttur. — Völsungur
konungur lifði sex vetur, að sögn, í móðurkviði, áður en hann sá
dagsljósið, og er sagt, að hann strengdi þess heit í búri sínu, að
flýja hvorki eld né járn. Sagan segir, að móðir hans væri særð
eftir barninu þ. e. a. s. skorin upp eftir því, og þá dó hún, sem
von var.
Völsungur var einhver mesti herkonungur í fornum sið. Hann
gifti Signýju dóttur sína, nauðuga, Siggeiri konungi. Siggeir sveik
Völsung í trygðum og lét drepa hann og bræður Signýjar, nema
Sigmund, sem komst undan, einn af átta,
Signý fyltist nú heift og harmi af þessum sökum öllum sam-
an og hugði á harðar hefndir. Hún sendi sonu sína og Siggeirs
konungs á fund Sigmundar bróður síns, þangað sem hann hafðist
við úti í skógi, og áttu þeir að efla hann til hefnda. Sigmundur
drap þá báða að ráði móður þeirra; því að þeir vóru huglitlir.
Eftir það skifti Signý yfirbragði við seiðkonu eina og fór til bróð-
ur síns í skóginn, þar sem hann var í jarðhúsi og þar var hún
hjá honum þrjár nætur og þar gat hann við systur sinni Sin-
fjötla.
Sinfjötli varð mikill hervíkingur og hinn mesti grimdarmað-
ur. Hann drap systkin sín tvö að áeggjati Signýjar, og lét sér