Aldamót - 01.01.1900, Qupperneq 52

$2
lokaö á sunnudögum. Og sú ályktan fékk almenna
viöurkenning, ekki að eins frá hálfu alls þorra Banda-
manna, heldur og hjá mentaþjóöum norðurálfuland-
anna. því var í öllum þeim löndum, er tóku þátt í
sýning þessari, hátíölega og hjartanlega játað, aö
Bandaríkin ætti hinn makalausa uppgang sinn í jarð-
neskum efnum fremur öllu öðru að þakka friðhelgi
sunnudagsins, sem — auðvitað fyrir áhrif kirkjunnar
og kristinnar trúar — svo sterklega hafði náð sér niðri
í þvf þjóðlífi. Og sérstaklega er nú vert í sambandi
við þetta mál að minnast þess, að eftir að sveissnesku
fulltrúarnir, sem sendir höfðu verið á sýninguna í
Philadelphia, voru komnir heim aftur, lýsti einn þeirra
yfir því í opinberri ræðu, að ein sérstök iðnaðartegund,
úrsmíði, sem meiri fullkomnan hafði náð þar í Sveiss
en nokkru öðru landi norðurálfunnar, væri að mun
lengra komin í Bandaríkjunum. Hann færði sönnur
á mál sitt, svo að öllum var ómótmælanlegt. Og var
þetta ný, mjög furðuleg opinberan. En enn merki-
legra þótti þó það, hvað hann færði til sem orsök þess,
að Bandamenn í þessari grein væri orðnir svona á
undan öllum. Hann hélt þvf fram, að orsökin væri
sú, að verkamennirnir í Bandaríkjunum fengi að njóta
hvíldardagsins, væri sjöunda hvern dag algjörlega
lausir við hið líkamlega starf sitt, en fengi þá tækifæri
til þess að lcomast undir hin beztu andlegu áhrif til
mentunar og siðferðislegra framfara, og á þann hátt
safna nýjum kröftum til vinnu sinnar á hinum rúm-
helgu dögum vikunnar. Og samskonar vitnisburður
kom úr mörgum áttum því til staðfestingar, að menn-
ingarframfarirnar í þjóðlífi Bandaríkjanna væri fremur
öUu öðru kristindónjinum að þakka, ýmist beinlínis,