Dagblaðið Vísir - DV - 14.05.1984, Blaðsíða 12

12
DV. MÁNUDAGUR14. MAÍ1984.
Útgáfufélag: FRJÁLS FJÖLMIOLUN HF.
Stjórnarformaður og útgáfustjóri: SVEINN R. EYJÓLFSSON.
Framkvæmdastjóri og útgáfustjóri: HÖRÐUR EINARSSON.
Ritstjórar: JÓNAS KRISTJÁNSSON og ELLERT B. SCHRAM.
Aðstoðarritstjórar: HAUKUR HELGASON og ELÍAS SNÆLAND JÓNSSON.
Fréttastjórar: JÓNAS HARALDSSON og ÓSKAR MAGNÚSSON.
Auglýsingastjórar: PÁLL STEFÁNSSON og INGÓLFUR P. STEINSSON.
Ritstjórn: SÍOUM5ULA 12—14. SÍMI 86611. Auglýsingar: SÍOUMÚLA 33. SÍMI 27022.
Afgreiðsla,áskriftir, smáauglýsingar, skrifstofa: ÞVERHOLTI ll.SÍMI 27022.
Sími ritstjórnar: 86611.
Setning, umbrot, mynda-og plötugerð: HILMIR HF„ SÍÐUMÚLA12.
Prentun: Árvakur hf„ Skeifunni 19.
Áskriftarverð á mánuði 250 kr. Verð í lausasölu 22 kr.
Helgarblað25kr.
Vandi í stjómarsamstarfi
Landsmönnum mun ljóst af fréttum síöustu vikna, að
talsverð vandræði eru komin upp í stjórnarsamstarfi
Sjálfstæðis- og Framsóknarflokks.
Áberandi ágreiningur hefur ekki einungis staðið um
söluskatt á kókómjólk, mangósopa og jóga. Flokkana
greinir á um frumvarpið um húsnæðismál, hvort Búseti
og slík samvinnufélög njóti þeirra réttinda, sem frum-
varpið kveður á um. Deilur standa um framtíð Fram-
kvæmdastofnunar og sjóðakerfisins. Deilt er um aukn-
ingu bindiskyldu innlánsstofnana í Seðlabankanum. Hér
eru nokkur mál nefnd og sum stór. Auk þess kemur til
frumvarpið um kosningalög. í því máli standa öflugir
framsóknarmenn gegn afgreiðslu málsins nú.
Segja má, að auðvitaö séu ágreiningsmál líkleg til að
koma upp í samsteypustjórn og enginn segir, að stjórnin
sé að springa. En breyting hefur orðið. Sá friður, sem ríkt
hefur milli stjórnarflokkanna lengst af kjörtímabilsins,
virðist úti. Þess í stað eru sumir stjórnarliðar farnir að
skima í aðrar áttir.
Ríkisstjórnin hefur náð góðum árangri í baráttu viö
verbólgu, en án verulegra breytinga á því kerfi, sem
veröbólguna elur. Því kraumar verðbólgan undir niðri.
Ráðamenn í stjórnarsamstarfinu segja, að nokkur tíma-
mót séu um þessar mundir í stjórnarsamstarfinu. Nú
þurfi að fara að snúa sér aö öðrum og varanlegri úr-
ræðum. Sumir stjórnarliðar, einkum í liði sjálfstæðis-
manna, vilja gera nokkrar mikilvægar kerfisbreytingar.
Það á til dæmis við um landbúnaðarmálin og sjóðakerfið.
Hvort tveggja eru málaflokkar, þar sem gróörarstíur
spillingar og óstjórnar í efnahagsmálum okkar er að
finna.
Frásagnir af gangi þessara mála síðustu vikur sýnir
styrk „Framsóknarafturhaldsins”, sem hindrar
breytingar. Slíkt afturhald er sterkt í báðum stjórnar-
flokkunum.
Ríkisstjórnin stendur á tímamótum. Talað er um, að
fram skuli fara „framhaldsstjórnarmyndunarviðræður”,
sem sumir kalla svo löngu orði. Með því er átt við, að
sáttmáli stjórnarflokkanna frá stjórnarmynduninni fyrir
ári verði endurskoðaður og færður til betri vegar. Tekið
verði á kerfinu.
En þetta er augsýnilega aöeins vilji sumra stjórnar-
liða. Deilurnar um sjóðakerfið og framtíð Framkvæmda-
stofnunar lofa ekki góöu. Líklegast virðist, að afturhalds-
mennirnir ráöi því, að við engu verði hróflað.
Slíkar hugmyndir hafa orðið til þess, að sumir í
forystuliði sjálfstæðismanna hafa „þreifað” fyrir sér hjá
stjórnarandstööunni með það fyrir augum, hvaða kostir
yrðu, ef svo kynni að fara, að slitnaði upp úr núverandi
stjórnarsamstarfi.
Spurningin, sem þessir sjálfstæðismenn leggja fyrir
stjórnarandstöðuna, er þessi: Mundu stjórnarandstöðu-
flokkarnir hlaupa í fang Framsóknar og mynda með
henni nýja ríkisstjórn, ef þessi yrði öll?
í þessu felst nokkur viðvörun til Framsóknar.
Önnur viðvörun kemur fram í síðasta helgarblaði DV.
Þar segir Þorsteinn Pálsson, formaður Sjálfstæðis-
flokksins: „En við erum auðvitað opnir fyrir því að starfa
með öðrum flokkum og það er að sjálfsögðu ekkert
lögmál, að Framsóknarflokkurinn eigi alltaf að vera í
ríkisstjórn.”
Næst er að sjá, hvort framsóknarmenn taka slíkar
viðvaranir til greina, svo að ríkisstjórnin megni að vinna
að uppbyggingu — eða ekki.
Haukur Helgason.
» * * * *■* ** Æ V « > '■4. » * • £ « % • * « • •: « ■« # « t mMTKMXM-M'JK- S 't K • ~*~r
„Sama úttekt átti að fara fram á öllum tækjakosti Landhelgisgæslunnar og um leið úttekt á fyrrverandi,
núverandi og framtiðarverkefnum Landhelgisgæslunnar."
Þyriukaup Land-
helgisgæslu
1 Dagblaðinu laugardaginn 28.
apríl fæ ég smákveðjur frá Benóný
Asgrímssyni, þyrluflugmanni Land-
helgisgæslu, þar sem hann gagn-
rýnir mig og starfsbróður minn fyrir
buil og reyndar líka fyrir að ljúga.
Þau tvö atriði, sem Benóný nefnir,
eru annars vegar seinkun á
afhendingu Dauphin-þyrlunnar til
bandarísku strandgæslunnar, og or-
sakir þessarar seinkunar, og hins
vegar reynslan af þeim þyrlum, sem
Landhelgisgæslan íslenska vill
kaupa.
Reynsian af SA-365 N
I fylgiskjali með greinargerö um
kaup á leitar- og björgunarþyrlum
fyrir Landhelgisgæsluna til Gunnars
Bergsteinssonar, forstjóra Land-
helgisgæslunnar, frá starfshópi um
flugrekstur Landhelgisgæslunnar,
segir svo um Dauphin SA-365 N, að
flugtímar við lok ársins 1983 séu 180
þúsund, (ekki 150 þúsund, eins og
Benóný Ásgrímsson segir). Aftur á
móti segir í athugasemd neðanmáls,
að þar sé lagður saman flugtími SA-
365 C og SA-365 N, sem eru tvær
ólíkar geröir af Dauphin-þyrlunni. Af
þessum 180 þúsund flugstundum
hefur SA-365 C flogiö um 170 þúsund
flugstundir, en SA-365 N um 14
þúsund flugstundir, en það er sú
gerð, sem Landhelgisgæslan hefur
mælt meö aö verði keypt, en ekki SA-
365 C.
Benóný getur ekki snúiö út úr
þessu og því tel ég að ásakanir um
lygi þingmanna í þessu máli séu hér
með hraktar. Garðar Sigurösson er
fullfær um aö svara fyrir sig sjálfur,
en þegar hann talaði um 80—100
klukkustunda flugtíma var hann að
tala um þær flugvélar, sem hann
skoöaði með þingkjörinni nefnd í
Aberdeen á sl. hausti.
Viðskipti Aerospatiale og
strandgæslu Bandaríkjanna
Hvað viðvíkur seinkun á afhend-
ingu Dauphin-þyrlna til strandgæslu
Bandarikjanna segir MacKinnon,
forseti Aerospatiale Helicopter
Corporation, í nýlegri grein, sem
birtist í Fort Worth Star Telegram,
aö endurskoða þyrfti hönnun vélar-
innar að loknu reynsluflugi í
Ölpunum. Komið heföi í ljós, að hiti á
Kjallarinn
STEFAN
BENEDIKTSSON,
ALÞINGISMAÐUR Í
BANDALAGI
JAFNAOARMANNA.
unni og ég held að viðbrögð Benónýs
þyrluflugmanns hafi aö nokkru
sannaö réttmæti þessara efasemda.
Benóný horfir nefnilega framhjá
aöalatriöum gagnrýninnar og
stekkur beint inn í þann hluta
málsins, sem hann þykist hafa vit á,
sem eru tækin sem hann á að fljúga,
en við val á tækjum handa Land-
helgisgæslu Islands þurfa náttúrlega
að koma til álita miklu fleiri sjónar-
mið heldur en eingöngu þeirra, sem
fljúga tækjunum. Flugfélög ráöfæra
sig við fleiri en flugmennina þegar
þau leggja í kaup á nýjum flug-
vélum.
Höfuðatriði gagnrýni minnar er aö
áður en menn fóru að velja þyrlu, þá
átti að fara fram nákvæm úttekt á
því, hver hafa veriö verkefni Land-
helgisgæsluþyrlunnar, hver gætu
verkefni hennar verið í dag og hver
geta hugsanlega orðið verkefni
hennar í framtíðinni. Sama úttekt
átti að fara fram á öllum tækjakosti
Landhelgisgæslunnar og um leið
„Þar með tel ég mig vera búinn að svara
^ ásökunum Benónýs Ásgrímssonar um
lygar og bull og vonandi þannig að hann geti
sættsigviðþað.”
loftinntaki vélarinnar orsakaði, aö
snjór breyttist í krapa, sem færi
síðan inn í aflvélina og ylli þar gang-
truflunum. Hönnun inntaksins
veröur breytt til þess að koma í veg
fyrir, að bráðinn snjór komist inn í
aflvélina sjálfa, sagði MacKinnon.
Þar með virðist nokkuð ljóst, að það
eru hlutar þyrlunnar sjálfrar, sem
þarf aö endurhanna, en ekki afl-
vélarinnar, þannig að ekki skiptir
öllu máli, hvort um er að ræða
ameríska eða franska aflvél.
Þar með tel ég mig vera búinn að
svara ásökunum Benónýs Asgríms-
sonar um lygar og bull og vonandi
þannig aö hann geti sætt sig við það.
Gagnrýni
Garðar Sigurösson sagði í ræöu
sinni á þingi, að hann treysti ekki
starfsmönnum Gæslunnar nú fremur
en fyrri daginn til að velja heppi-
legustu tækin handa Landhelgisgæsl-
úttekt á fyrrverandi, núverandi og
framtíöarverkefnum Landhelgis-
gæslunnar. Til þessarar úttektar
hefði ekki átt að spara og réttlætan-
legt að keypt yrði aðstoö sérfróðra
erlendra aðila um þessi málefni.
Einnig átti að ganga frá hlutverki
björgunarsveitar bandaríska sjó-
hersins ef menn eru þeirrar
skoðunar, að æskilegt sé að sú sveit
gegni hlutverki á því sviöi hérlendis.
Þessu hefði verið hægt að ganga frá
með samningum á þeim tíma, sem
liðinn er frá því að upp kom sú staða,
að kaupa þurfti þyrlu.
Að lokum get ég ekki annað en
endurtekið það, sem ég sagöi í ræðu
minni á þingi og olli Benóný svona
miklum hugaræsingi, að ég tel að
íslenskum sjófarendum sé lítili
greiði geröur með því, aö íslenska
Landhelgisgæslan taki að sér aö
reynslufljúga nær því nýrri vél í
greiðasemi við franska vini Alberts
ráðherra.