Dagblaðið Vísir - DV - 13.07.1985, Síða 6

6
DV. LAUGARDAGUR13. JULl 1985.
Sælkerinn Sælkerinn Sælkerinn Sælkerinn
Silungsdagar
yfir silungana og stráið steinselju
yfir.
Þá er tilvalið að glóðarsteikja
silungana. Hér kemur uppskrift aö
kryddlegnum silungi. I réttinn þarf:
4 silunga (hver umþað bil 250g)
Hreinsið silungana vel og vandlega.
Kryddlögur
1 dl matarolía
1 msk. sítrónusafi
1 tsk. marjóram
Leggið silungana i fat og hellið
kryddleginum yfir þá. Silungarnir eru
látnir liggja í kryddleginum í 1—11/2
klst. Snúið þeim öðru hvoru. Glóðar-
steikið silungana 8—9 mín. á hvorri
hlið. Blandið nú safanum úr 1/2 sítrónu
saman við afganginn af kryddleginum.
Þá eru afhýddar nokkrar kaldar,
soðnar kartöflur. Skerið þær í sneiðar
og leggið í skál og hellið kryddleginum
yfir. Berið þetta kartöflusalat fram
með silungnum.
Nú stendur silungsveiöitíminn
yfir. Silungsveiðar eru skemmtileg-
ar og öil fjölskyldan getur tekið þátt í
þeim. Hér kemur uppskrift sem er
auðvelden þó góð. Þaðsemþarfer:
4 silungar (hver um 200 g)
salt
safi úr 1 sítrónu
brauðrasp
smjörlíki
2dlrjómi
steinselja
Skolið silunginn upp úr vatni,
hreinsið hann vel og þerrið með þurr-
um klút. Saltið silunginn og úöiö meö
sítrónusafa bæöi aö utan og kviðar-
holiö. Geymið hann svo í 15 til 20 mín.
Þeytið eggin. Veltið silungunum
fyrst upp úr eggjunum og svo upp úr
raspinu. Steikið þá í smjörlíkinu á
pönnu við vægan hita í 7—8 min. á
hvorri hliö. Leggið silungana svo á
fat. Helliö þá rjómanum á pönnuna
og látiö hann malla við vægan hita í 3
mín. og skafið vel upp úr pönnubotn-
inum á meðan. Hellið svo rjómanum
„Asnalegt vín”
- gott vín
Áhugafólk um vín hefur ekki
einungis áhuga á því hvernig vínið er
á bragöið heldur hefur það einnig
áhuga á landafræði, grasafræöi og
sagnfræði. Já — það eru til óteljandi
sögur um hinar ýmsu víntegundir.
Nú er vinsælt að leigja bílaleigubíl í
Lúxemborg og aka um Evrópu.
Tilvalinn staður til aö heimsækja eru
Júrafjöllin svokölluðu í Frakklandi.
Þaö tekur aðeins um 5 klst. að aka
þangað frá Lúxemborg. Tilvaliö er
að stansa í borginni ARBOIS en þar
má fá aldeilis frábær vín. Helsti vín-
ræktarbóndinn í sýslunni er Henri
Maire, en við Islendingar þekkjum
þessi vín því nokkur af vínum fyrir-
tækisins fást í verslunum ÁTVR. Eitt
þeirra vína sem vekja áhuga feröa-
mannsins kallast „Vin Fou” eða
fífla-vín. Hér er um freyðivín að
ræða og hvers vegna skyldi það vera
kallað þessu nafni?
Jú, á 16. öld töppuðu vínbændurnir
í Jura víninu á flöskur áður en vínið
var fullgerjað. Þetta var gert til þess
að sinna þörfum markaðarins,
þ.e.a.s. koma víninu eins fljótt á
markaöinn og unnt var. Á þessum
tíma var munkurinn Dom Perignon
ekki búinn að finna upp korktappana
í kampavínsflöskumar.
Þá var glerið í flöskunum ekki
heldur eins sterkt og það er nú. Og
þar sem vínið var ekki fullgerjað var
það freyðandi og því þrýstingur í
flöskunum. Þaö kom því oft fyrir að
flöskurnar sprungu og þá sögðu
bændumir: „Quel vin fou” eða
„þvílíkt fífla-vín”. Þetta nafn festist
við vínið og eftir heimsstyrjöldina
síðari fór fyrirtækið Henri Maire aö
franileiða freyðivín með þessu nafni.
Þrátt fyrir að þetta vín heiti þessu
furðulega nafni þá er hér um að ræöa
alveg skínandi þurrt freyöivín sem
er sérlega tært og bragömikið. Það
passar sérlega vel sem lystauki, nú,
eða þá með fiski og þá einkum skel-
fiski.
Dýrt að lifa
Nú vofa yfir rétt einu sinni stór-
felldar hækkanir á landbúnaðarvör-
um. I þetta sinn er þaö svína- og
fuglakjöt sem mun hækka. Verð á
t.d. svínakjöti og unghænum hefur
verið mjög hagstætt að undanförnu.
Það er dýrt að íifa á Islandi í dag.
Innmatur ýmiss konar og lambakjöt
í heilum skrokkum er á nokkuð sann-
gjörnu verði. Því miöur virðist fólk í
dag hafa lítinn tíma og því er mikið
keypt af unnum kjötvörum sem
kosta 300—500 kr. kílóið. Þaö er ljóst
að íslenskur landbúnaður stendur
nú á tímamótum og á meðan núver-
andi ástand ríkir verður ríkisstjórn-
in að grípa til róttækra aögerða svo
unnt sé að lækka allverulega verð á
matvöru. Nú er það svo að í löndum
Efnahagsbandalagsins er mikil of-
framleiösla á ýmsum landbúnaöar-
vörum. Hugsanlegt væri fyrir okkur
að hefja innflutning á t.d. grænmeti
og fella niður öll opinber gjöld af því.
Þetta mætti einnig gera varðandi
önnur matvæli. Víst er að einhverjar
greinar íslensks landbúnaðar yrðu
illa úti ef svona innflutningur yrði
leyfður. En það hlýtur að vera þjóð-
hagslega farsælla að gefa vonlausar
búgreinar upp á bátinn en styrkja
frekar þær sem talist geta arðbærar
og framleiöa afurðir sem hægt er að
flytja út. Þá gæti þetta auöveldað
samninga viö Efnahagsbandalagiö
varöandi niðurfellingu á tollum á
saltfiski sem er mikið hagsmuna-
mál. Hins vegar er ekkert eins að-
kallandi og mikilvægt og að almenn-
ingur hafi til hnífs og skeiðar.
Slæmar
fréttir frá
Þýskalandi
Líkur eru á aö þýsku vínin frá
árinu 1985 verði fyrir neðan meðal-
lag. Þá er talið aö uppskeran verði
25% minni en hún varð árið 1984.
Fyrir þessu eru tvær meginástæður.
Veturinn var einstaklega harður í
Norður-Evrópu, það voraði seint og í
maí og júní hafa verið miklar rign-
ingar.
Vínin verða að öllum likindum í
súrara lagi og ekki nægjanlega
bragð- og ilmnúkil. Fyrir unnendur
þýskra vína eru þetta vitaskuld
slæmar fréttir. En þó að útlitið sé
dökkt þá er enn von. Það sem getur
bjargað uppskerunni er „að hann
hangi þurr” fram á haustið og sólin
skíni án afláts fram að uppskeru-
degi. Þá má fullyrða að uppskeran í
ár veröi töluvert fyrir neðan meöal-
lag. Veturinn í vetur var vínbænd-
um þungur í skauti. Allverulegt tjón
var á vínökrum á Rínarsvæðinu.
Líkur eru því á að þýsku vínin eigi
eftir að hækka nokkuö í verði næstu
tvö árin. Það á því við um vínbændur
eins og aðra bændur að þeir eru háðir
móður náttúru.