Dagblaðið Vísir - DV - 13.01.1986, Blaðsíða 14

14
DV. MÁNUDAGUR13. JANÚAR1986.
Sendibílar hf.
á Steindórsplani
Þann 2. janúar sl. samþykkti borg-
arstjórn þá ákvörðun borgarráðs
að hrimila Sendibílum hf. útgerð
frá Steindórsplani í eitt ár í viðbót
eða til 31. desember nk.
Kúvending
I byrjun desember tók borgarráð
þessa umsókn til afgreiðslu og
hafnaði þá alfarið endurnýjun
starfsleyfis. Borgarstjórn endur-
sendi borgarráði þessa ákvörðun
sem við það kúventi og veitti
Sendibílum hf. árs umþóttunar-
tíma til þess að koma sér burt af
planinu með starfsemina. Þetta
staðfesti borgarstjórn síðan þann
2. janúar sem fyrr segir. Borgarfull-
trúar hafa síðan varið þessa ákv-
örðun með því að segja sem svo að
Sendibílar hf. hafi ekkert starfs-
leyfi á Steindórsplani, aðeins leyfi
til þess að vera þar í ár en koma
sér þá í burtu. Stjómmálamönnum
eru vissulega sæmandi slíkar
hundakúnstir, en tæplega nokkr-
um öðrum.
Fóiksflutningar Sendibíla hf.
Ljóst er að sendibíll má ekki
stunda fólksflutninga gegn gjaldi.
Einnig að flytji sendibíll farþega
með flutningi má enginn farþegi
vera í farangursrými bílsins. Þetta
KRISTINN
SNÆLAND
LEIGUBÍLSTJÓRI
þýðir með öðrum orðum að lögleg-
ur sendibíll tekur ekki farþega í
farangursrými heldur aðeins í
framsæti en þar komast með lög-
legum hætti einn eða tveir far-
þegar. Þetta felur einnig í sér að
öll önnur sæti í' sendibifreið en
framsæti eru óþörf eða til þess
ætluð að flytja í þeim ólöglega
farþega. Allir sem vilja geta á ör-
skammri stund kynnt sér að sendi-
bílar frá Sendibílum hf. á Stein-
dórsplani stunda í ríkum mæli
ólöglega farþegaflutninga.
Dauðagildrur
Ein hlið þessa máls er sú að með
ólöglegum mannflutningum eru
sendibílamenn að stela vinnu frá
löglegum leigubílum í borginni og
ættu réttindamenn svo sem tré-
smiðir, múrarar, iðnaðarmenn aðr-
ir eða aðrir réttindamenn í borgar-
stjórn að íhuga vandlega hvort
þeir vilja kalla yfir sig og sína stétt
rúnsmenn sem engum reglum hlíta.
Það hafa þeir kallað yfir leigubíl-
stjóra með því að heimila Sendibíl-
um hf. enn árs starfsemi á Stein-
dórsplani.
Önnur hlið er á málinu, eða sú
að aðbúnaður farþega í þessum
ólöglegu farþegaflutningum er
slíkur að bílarnir geta með réttu
kallast dauðagildrur sem skýrt skal
nánar.
Dauðaslys
Öll farþegasæti í löglegum fólks-
flutningabifreiðum, sem flytja fólk
gegn gjaldi, éru skoðuð, tekin út
og viðurkennd af Bifreiðaeftirliti
ríkisins. Sameiginlegt einkenni er
að sætin eru vönduð og með háum
bökum og oft hnakkapúðum. Sæt-
isbökin eru m.ö.o. svo há að höfuð
og háls farþega er allvel varið í
aftanákeyrslu. í rútum eru öftustu
farþegasæti gjarnan föst við aftur-
rúðu og eru þau sæti þannig útbúin
að sætisbakið nær algerlega upp
fyrir höfuð hæstu farþega. Sætin,
sem bílar frá Sendibílum hf. nota
til farþegaflutninga, eru hins vegar
öll með lágu baki, svo lágu að það
nær aðeins upp undir eða um
herðablöð farþegans. Auk þess eru
sætin í sumum bílanna fast upp við
afturrúðu bílsins. Við lítilfjörlegan
aftanúárekstur hendast þessir litlu
og léttu bílar áfram og því miður
er líklegt að koma muni að því að
lögregla og sjúkralið þurfi að taka
farþega látna úr þessum sætum,
með höfuðið út í gegnum aftur-
gluggann, hálsbrotna og skorna á
háls. Þá má benda á að aftursætis-
farþegar í þessum sætum munu
fljúga nær tvo metra í loftköstum
áður en þeir lenda á framsæti bíl-
anna, ökumanni eða framsætisfar-
þega.
Bifreiðaeftirlit ríkisins
Það skal tekið fram að vitanlega
hefur Bifreiðaeftirlít ríkisins ekki
tekið út sæti þessara bíla hjá
Sendibilum hf. með tilliti til þess
að í þeim ætti að flytja farþega
gegn gjaldi enda stæði þá ekki
steinn yfir steini í kröfum Bifreiða-
eftirlitsins til þeirra sem smíða og
útbúa bifreiðar til mannflutninga
á íslandi, svo víðsfjarri eru „far-
þegasætin“ í bílum Sendibíla hf.
þeim kröfum. Bifreiðaeftirlitið mun
nú hafa mál þetta í athugun.
Að lokum
Með því að veita Sendibílum hf.
óbeint starfsleyfi í eitt ár þann 2.
janúar sl. fyllti borgarstjórn enn
þann bikar óréttlætis og lögleysu,
sem borinn hefur verið leigubíl-
stjórum borgarinnar, allt síðan
gamla Steindórsstöðin var seld.
Þó svo að lítils háttar hafi soðið
upp úr stöku sinnum síðan hafa
leigubílstjórar fyrst og fremst
treyst á lögreglu og yfirvöld. Leigu-
bilstjórar eru senn að glata þessu
trausti og munu þá grípa til eigin
ráða. Ekki er líklegt að þá verði
beitt neinum vettlingatökum. Þeg-
ar yfirvöld bregðast og borgararnir
grípa til eigin ráða má búast við
tíðindum.
Kristinn Snæland.

„...flytji sendibíll farþega með flutningi má enginn farþegi vera í
farangursrými bílsins.“
a „Allir sem vilja geta á örskammri
^ stund kynnt sér að sendibílar frá
Sendibílum hf. á Steindórsplani stunda í
ríkum mæli ólöglega farþegaflutninga.“
Menning Menning
Ein af myndum Sigrúnar Eldjám í bókinni.
Með gullkorn
í sálinni
Tóbías trröllinn minn
Höfundur: Magnea frá Klerfum
Teikningar Sigrún Ekfjám
Utgefandi: Iðunn 1985.
Eftir tveggja ára bið fá nú ungir les-
endur í hendur þriðju bókina um Tobías
eftir Magneu ftá Kleifum. Tobías er
fimm ára viðkvæmur drengur sem hefur
þann líkamsgalla að annar fóturinn á
honum er styttri. Besti vinur Tobíasar
er Tinna, sjö ára gömul, og eiga bömin
það sameiginlegt að mæður þeirra dvelj-
ast í útlöndum við nám og eru þau í
umsjá feðra sinna á meðan.
Skilningsríkir vinir
Þessi nýja bók hefet þar sem bókin á
undan endaði og íjalkir áfram um sama
Bókmenntir
Hildur Hermóðsdóttir
sumarleyfið. Bömin eyða þessu sumri
úti í náttúrunni með Sighvati íoður
Tinnu en hann er listmálari. Áiram er
fiallað um einlægan vinskap krakkanna
og áfram miðlar Sighvatur þeim af visku
og kærleiksbrunni sínum. Krakkamir
verða margs vísari þetta sumar og
upplifa blæbrigði náttúrunnar mjög
sterkt, ekki síst Tobías, litli drengurinn
„með stóra hjartað og gullkomin í sál-
inni“. Af heimsókn pabba hans má ráða
(það hefur reyndar komið fram í fyrri
bókunum) að þessi viðkvæmi drengur
nýtur sín fyrst í félagsskap feðginanna
Sighvats og Tinnu. Þau hafa líka bæði
„stórt hjarta". Þau skilja Tobías og
viðurkenna hann eins og hann er en
krefja harrn ekki um að reyna að vera
eitthvað annað eins og foreldrar hans
gera.
- Af hverju grætur Tobías? spurði
Tinna.
- Hann á listamannssál og skynjar
allt svo sterkt, en harrn er enn of lítill
til að leyna tilfinningum sínum - sagði
pabbi hennar.
- En, lagið var svo fallegt? sagði
. Tinna, hún skildi þetta ekki.
- Einmitt þess vegna komu tárin,
harrn var að gráta af því tónamir snertu
hjarta hans.“ (bls. 38)
Gjörólík viðhorf
Sighvatur skilur kenndir Tobíasar og
með þeim myndast sterkt samband.
Hann er listamaður sem lifir á list sinni
og lifir lífi sínu eins og hann sjálfur
kýs. Hann lætur ekki stjómast af lífe-
gæðakapphfaupi og skoðunum annarra
en lætur gott samband við bamið sitt
ganga fyrir öllu. Mismunurinn á honum
og Páli foður Tobíasar kemur skýrt í
ljós við heimsókn Páls. Hann er hégóm-
legur og gerir lítið annað en særa son
sinn og bijóta niður það sjálfetraust sem
Sighvatur hefur byggt upp hjá honum.
Viðhorf þeirra tif jafhréttis em líka
gjörólík og kemur Magnea þar að
ágætri umræðu um jafhréttismál:
Það er hlutverk konunnar að vera
heima og ala krakkana upp, sagði Páll
óþolinmóðlega.
- Ég vil vita hver setti þær í það
hlutverk, sagði Sighvatur, - vorum það
við karlmennimir, eða þær sjálfar? (. .
.-)“ (bls. 93).
Ólík viðhorf
Það er erfitt að burðast með stórt
hjarta í hörðum heimi, því fær Tobías
að kenna á. En Magnea sýnir fram á
það í sögu sinni hve það getur gefið
hinum fullorðnu mikið að umgangast
böm af skilningi og lofa eiginleikum
þeirra að njóta sín. Þessa hefur Tinna
afltaf notið. Hún er ftjálslegt og ham-
ingjusamt bam og hefur þroskaða
samskiptahæfileika. Tobías er hins
vegar undirokaður af þröngsýnum
skoðunum foreldra sinna og linnulausu
kapphlaupi þeirra við náungann og life-
gæðin. Enn er honum núið um nasir
að hann sé ekki eins og önnur böm
sbr. orð föður hans: „Þú veist að pabbi
vildi að þú værir eins og önnur böm,“
bls 83. Viðhorf Sighvats er annað:„(...)
við mundum ekki vilja breyta honum
þó við gætum. Hann trítill okkar er
bestur svona og okkur þætti ekki eins
vænt um hann væri hann öðruvísi, sagði
Sighvatur og tók Tobías í fangið." bls.
74.
Mörg umhugsunarefni
Magnea kemur inn á margvisleg mál
í þessari sögu svo sem komið hafa fram
dæmi um. Mörgum fleiri dæmum mætti
bæta við svo sem vangaveltum ferða-
langanna um gildi líðandi stundar, núið,
bls. 27. Það er líka skilningsrík útskýr-
ing sem Tinna fær þegar dapurlegar
fréttir berast frá mömmu hennar.
Magnea hefur eitt og annað að segja
bömum og þá ekki síður fullorðnum
uppalendum. Hún minnir enn á hve
lífegæðakapphlaupið er fjandsamlegt
bömum og raunar lífemátinn í nútíma-
þjóðfélagi. Hún gefur lesendum sínum
mörg umhugsunarefhi í þessari sögu og
einnig söguhetju sinni, Tobíasi. En
sennilega mun hann ekki eiga auðveld-
ara með að takast á við vandamál sín
í samfélaginu eftfr hið áhyggjulausa
sumarfrí, það er aðeins stundarflótti frá
köldum raunveruleika hans.
Magnea skrifar ágætt mál og bókin
er í alla staði vel frágengin. En það er
dálítið klaufalegt að á bókarkápunni
er nafh Tobíasar skrifað með ó, Tóbías,
en í öllum textanum með o og eins í
hinum bókunum bæði í texta og nafni
bókanna og kynningu á bókarspjöldum.
Myndir Sigrúnar em skemmtilegar
svo sem vænta mátti þó finnst mér þær
ekki alveg eins mikið og vel unnar eins
og myndimar í fyrri bókunum.
HH