Dagblaðið Vísir - DV - 21.04.1987, Síða 14

14
ÞRIÐJUDAGUR 21. APRÍL 1987.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 146. tölublaði Lögbirtingablaðsins 1986 og 3. og 10. tölu-
blaði þess 1987 á eigninni Sléttahrauni 34, 2. hæð, Hafnarfirði, þingl. eign
Kristjáns B. Einarssonar, fer fram eftir kröfu Gjaldheimtunnar í Hafnarfirði,
Tryggva Guómundssonar hdl., Verzlunarbanka íslands, Bjarna Ásgeirssonar
hdl. og Gísla Kjartansson hdl. á skrifstofu embættisins að Strandgötu 31,
Hafnarfirði, föstudaginn 24. apríl 1987 kl. 14.30.
Bæjarfógetinn ' Hafnarfirði.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 146. tölublaði Lögbirtingablaðsins 1986 og 3. og 10. tölu-
blaði þess 1987 á eigninni Hvassabergi 12, Hafnarfirði, þingl. eign Magneu
Sigurðardóttur, fer fram eftir kröfu Gjaldheimtunnar í Hafnarfirði á skrifstofu
embættisins að Strandgötu 31, Hafnarfirói, föstudaginn 24. apríl 1987 kl.
13.30.
Bæjarfógetinn í Hafnarfirði.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 146. tölublaði Lögbirtingblaðsins 1986 og 3' og 10. tölu-
blaði þess 1987 á eigninni Norðurbraut 21, Hafnarfirði, þingl. eign Gunnars
Jónssonar og Karólínu Jósefsdóttur, fer fram eftir kröfu Gjaldheimtunnar í
Hafnarfirði og Veðdeildar Landsbanka Islands á skrifstofu embættisins að
Strandgötu 31, Hafnarfirði, föstudaginn 24. apríl 1987 kl. 16.00.
Bæjarfógetinn i Hafnarfirði.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 146. tölublaði Lögbirtingablaðsins 1986 og 3. og 10. tölu-
blaði þess 1987 á eigninni Breiðvangi 32, 4. hæð t.v., Hafnarfirði, þingl.
eign Ara Hjörvar, fer fram eftir kröfu Gjaldheimtunnar í Hafnarfirði, Veðdeild-
ar Landsbanka íslands, Landsbanka íslands og Guðjóns Steingrímssonar hrl.
á skrifstofu embættisins að Strandgötu 31. Hafnarfirði, föstudaginn 24. apríl
1987 kl. 15.30.
_________________________Bæjarfógetinn i Hafnarfirði.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 146. tölublaði Lögbirtingablaðsins 1986 og 3. og 10. tölu-
blaði þess 1987 á eigninni Hjallaþraut 7, 3. hæð t.v., Hafnarfirði, þingl. eign
Aðalheiðar Birgisdóttur, fer fram eftir kröfu Gjaldheimtunnar í Hafnarfirði og
Árna Gunnlaugssonar hrl. á skrifstofu embættisins að Strandgötu 31, Hafnar-
firði, föstudaginn 24. apríl 1987 kl. 14.45.
Bæjarfógetinn í Hafnarfirði.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 146. tölublaði Lögbirtingablaðsins 1986 og 3. og 10. tölu-
blaði þess 1987 á eigninni Sævangi 35, Hafnarfirði, þingl. eign Önnu Grétu
Arngrímsdóttur, fer fram eftir kröfu Gjaldheimtunnar í Hafnarfirði og Stein-
gríms Þormóðssonar hdl. á skrifstofu embættisins að Strandgötu 31,
Hafnarfirði, föstudaginn 24. apríl 1987 kl. 15.15.
Bæjarfógetinn i Hafnarfirði.
Nauðungaruppboð
annað og síðara á eigninni bílageymslu nr. 3 við Sléttahraun 28-30, Hafnar-
firði, talin eign Ingvars Björnssonar, fer fram á skrifstofu embættisins að
Strandgötu 31, Hafnarfirði, föstudaginn 24. apríl 1987 kl. 16.30.
___________________Bæjarfógetinn i Hafnarfirði.
Nauðungaruppboð
annað og siðara. á eigninni Hörgatúni 7, suðausturhl., Garðakaupstað, talin
eign Valborgar Jónsdóttur, fer fram á skrifstofu embættisins að Strandgötu
31, Hafnarfirði, föstudaginn 24. apríl 1987 kl. 17.00.
___________________Bæjarfógetinn í Hafnarfirði.
Menning_______________dv
Syrpa í dymbilviku
Á undanfömum misserum hefur sýn-
ingargleði íslenskra listamanna verið
með ólíkindum. Vart líður sú helgi að
ekki séu opnaðar þijár og upp í sex
myndlistarsýningar vítt og breitt um
höfuðborgarsvæðið. Um daginn átti
áhugafólk um myndlist til dæmis kost
á að sækja hvorki fleiri né færri en
þrettán tímabundnar listsýningar.
Eins og ég hef áður drepið á í þessum
pistlum ber þessi sýningafjöldi vissu-
lega vott um mikla grósku í íslenskri
listsköpun en hann gerir fólki óneitan-
lega erfiðara um vik að fylgjast með
og listgagnrýnendum enn erfiðara að
skila af sér umsögnum um sérhvern
listamann.
Með þessu áframhaldi verða stærri
og markverðari sýningar sennilega
látnar ganga fyrir hvað umsagnir
varðar en minni sýningar verða að
mæta afgangi. Sumir listamenn verða
augljóslega að bíta í það súra epli að
fá enga eða mjög takmarkaða umgetn-
ingu, rétt eins og gerist í stórborgum
beggja vegna Atlantsála.
Þessi prólógus er vitanlega nokkurs
konar afsökunarbeiðni til lesenda
vegna þess fjölda listsýninga sem ekki
hafa fengið inni á síðum blaðsins upp
á síðkastið og jafhframt útskýring á
málavöxtum.
Nú hafa nokkrar sýningar sömuleið-
is orðið fómarlömb páskafrídaga og
-kosningafárs í fjölmiðlum og því vil
ég freista þess að skrifa um þær eins
konar minningargrein.
Myndlist
Aðalsteinn Ingólfsson
Alltflýturmeð
Sýning Braga Ásgeirssonar„100
myndverk", sem haldin var að Kjar-
valsstöðum, var um margt lík öðrum
sýningum sem listamaðurinn hefur
haldið á undanförnum árum.
Braga er margt til lista lagt en á
greinilega í erfiðleikum með að gera
upp hug sinn gagnvart ýmsu því sem
er að gerast í samtímanum og listinni.
Lausn hans er sú að gera ekki upp
á milli hluta heldur láta allt fljóta
með. Á sýningu hans mátti því finna
viðkvæmnislegar konumyndir, spaða-
myndir í frjálslegum afstraktstíl, nett
verk í anda „nýju geómetríunnar"
(Neo Geo), stærri verk í anda „gömlu
geómetríunnar“, samsettar & álímdar
myndir og ýmislegt fleira.
Nú hefur það sennilega einhverja
þýðingu fyrir listamanninn að vasast
í þessu öllu en fyrir áhorfandann er
þreytandi að fylgja honum eftir gegn-
um hinar ýmsu kúvendingar. Á
endanum spyr hann sjálfan sig: Hver
er endanleg niðurstaða allra þessara
tilrauna? Því myndlist gengur út á
niðurstöður engu síður en aðrar húm-
anískar rannsóknir.
Eitt þótti mér þó jákvætt við þessa
sýningu Braga, nefnilega litrófið sem
var yfirleitt betur samstillt en á mörg-
um fyrri sýningum hans.
Prófanir
Á sama tíma sýndi Steinunn Þórar-
Steinunn Þórarinsdóttir - Skúlptúr.
insdóttir skúlptúrverk í austursal
Kjarvalsstaða. Steinunn var á síðasta
ári á launum sem borgarlistamaður í
Reykjavík og er að kvitta fyrir sig með
þessari sýningu.
Öfugt við marga kollega sina í þrí-
víddinni hefur listakonan lagt meginá-
herslu á fígúratífa tjáningu, eða að
minnsta kosti gerir hún manneskjuna
að þátttakanda í ýmislegum prófunum
með efni og viðhorf.
Sýning Steinunnar setti mig í tals-
verðan bobba. Mig langaði mikið til
að njóta hennar, ekki síst vegna
mannúðlegs yfirbragðs verkanna og
fágaðra vinnubragða listakonunnar.
En að sumu leyti á Steinunn við
sama vanda að stríða og Bragi, vinnur
ómarkvisst og út frá helst til almenn-
um forsendum.
Á sýningu hennar var eins og hún
stefridi í þrjár áttir samtímis, allt eftir
því hvað efhiviðurinn sagði fyrir um.
■ Mest virtist hún leggja af sjálfii sér
í grind-verkin úr járni og blýi en þar
vantaði frekari samræmingu þessara
tveggja efna - og umfram allt skýrari
ítrekun á markmiðum.
En Steinunn er enn bráðungur lista-
maður og veí í stakk búin til frekari
glímu við efni jafnt sem viðfangsefni.
Húmor
Annar listamaður í þrívidd, Sóley
Eiríksdóttir, var einnig með sýningu
á vesturgangi Kjarvalsstaða.
Sóley hóf feril sinn í „venjulegri“
keramík, fór svo smátt og smátt að
fikra sig yfir í frjálsan skúlptúr úr leir.
Fyrstu verk hennar af því tagi voru
voldugir hausar, 'ekki alltaf háalvar-
legir. Nú hefur hún fært sig yfir í
fígúrur eða að minnsta kosti líkams-
parta án þess að slaka á í kímninni.
Skúlptúrar hennar eru bæði af heimi
manna og dýra, kannski mestmegnis
mitt á milli þessara tveggja heima.
Ef á heildina er litið virðast form-
rænar tilraunir skipta Sóleyju minna
máli en myndræn ævintýri og útfærsla
þeirra í eldfast form.
Sjálf er listakonan uppáfinningar-
söm í meira lagi, hefúr lag á að koma
áhorfendum á óvart og i opna skjöldu.
Trú og sannfæring
Ásdís Sigurþórsdóttir er grafíker
sem lítið hefúr haft sig í frammi enda
í fullu starfi sem myndlistarkennari
austur í sveitum.
Það sem ég hef séð eftir hana hingað
til hefur ekki haft á sér ýkja persónu-
legt yfirbragð nema þá helst grafík-
myndin „Þymikóróna" sem var til
sýnis á síðustu samsýningu íslenskrar
grafíkur í fyrra.
Sú mynd var virðingarverð tilraun
til að stílfæra trúarlega sannfæringu
og gefa henni sterkt myndrænt yfir-
bragð.
Á sýningu Ásdísar í Gallerí Gang-
skör (sem raunar lýkur ekki fyrr en
22. apríl) kemur í ljós að hún hefur
haldið áfram að vinna með trúarleg
tákn, nefúilega krossinn í ýmsum
myndum (sankti Andrésarkrossinn,
Möltukrossinn o.fl) í þetta sinn með
olíulitum.
Út af fyrir sig er ekki hægt að kalla
þessi verk Ásdísar strangtrúarleg, svo
stílfærð og mynstur-kennd sem kross-
mörk hennar em. En þau eru að
minnsta kosti einhvers slags andlegir
vegvisar.
Eg er ekki viss um að Ásdís ráði
alveg við þá jafúvægislist sem þessi
myndgerð er þar sem sífellt þarf að
vega og meta formlegt og trúarlegt
gildi tákna.
Enda bera mörg þessara verka merki
um hik eða óvissu, bæði í uppbyggingu
og litavali. Önnur eru þroskavænlegri.
Blæbrigði landslags og Einar
Jónsson
Kristín Þorkelsdóttir (Gallerí Borg)
Sóley Eiriksdóttir - Skúlptúr, 1987.
er ört vaxandi listamaður í sérgrein
sinni, vatnslitunum.
Á undanförnum árum hefúr hún
verið að ná æ meira valdi yfir þessum
vandmeðfama miðli og nú er svo kom-
ið að fáir standa henni á sporði í
umbúðalausri túlkun á blæbrigðum
landslagsins.
í verkum hennar hafa varfæmislegir
pensildrættir nú vikið fyrir breiðum
strokum og stórum litflötum, sjálfur
myndflöturinn er líka orðinn vett-
vangur fyrir meiriháttar átök.
Kees Visser er einn af mörgum
„tengdasonum landsins" í listinni, öt-
ull verkamaður á sviði grafíkur og
bókagerðar. Sýning hans í Nýlista-
safninu var sérkennilegt uppátæki.
Þar lagði Visser út af nokkrum
þekktum mótífum eftir Einar Jónsson
myndhöggvara með grafískum hætti,
það er með því að þrykkja fjölda ht-
aðra tilbrigða um þau, annars vegar
til sýningar, hins vegar til að gefa út
á bók. Allt fyrirtækið nefndi. Visser
„Tileinkun".
Allt var þetta ásjálegt, sérstaklega
bækumar (sem Visser þrykkir og bind-
ur inn sjálfúr) en hins vegar sannfærð-
ist ég ekki um að listamaðurinn þyrfti
sérstaklega á mótífum Einars að
halda. Ekki urðu tilbrigði Vissers
heldur til þess að opna augu mín fyrir
einhverju áður óþekktu í list meistar-
ans í Hnitbjörgum.
-ai