Dagblaðið Vísir - DV - 21.04.1987, Blaðsíða 36

48
ÞRIÐJUDAGUR 21. APRÍL 1987.
Upplausn og ringulreið
Hér í „Singapore norðursins" hafa
mörg furðuleg fyrirbæri skotið upp
kollinum að undanfómu og gripið
hugi fólks slíkum heljartökum að
langvarandi vinnudeilur og verkfoll,
sem valdið hafa neyðarástandi í þjóð-
félaginu, gleymdust að mestu.
Það var sem þjóðfélagið stæði á önd-
inni... Maður með áratuga reynslu í
opinberum störfum fann allt í einu að
hann var kominn með ábyrgðartilfinn-
ingu og tilkynnti þjóðinni það sam-
stundis... Og svo heitt var í kolunum
að mönnum brann eldur f æðum og
fóru dagfari og náttfari í ofurmannleg-
um framkvæmdum. - Gífurleg spenna
ríkti í þjóðfélaginu... dramatískur
fuglasöngur fyllti lofitið undarlegum
hugblæ. Jafhvel krumminn á skjánum
brýndi gogginn og söng svo ljúflega
dírrin... dí með ofurlítið sorgblöndnu
ívafi... Var kannski „Heiðnabergið"
að hrynja, hugsaði krummi sem löng-
um hefir fengið orð fyrir að vera
forspár og undarlegur fugl. Var ekki
hægt að jafna þetta allt og komast að
samkomulagi við máttarvöldin. Ef
KjáOaxiiin
Aðalheiður Jónsdóttir i
verslunarmaður
„Heiðnabergið“ klofriaði, hvar stæði
þá þjóðin... ?
Og krummi, sem átti laupinn sinn í
berginu, bara flaug og flaug... þandi
út bringuna svo að brjóstvitið flæddi
út viðstöðulaust... Eitthvað varð að
um að lýsa Norðurlöndin kjamorku-
vopnalaust svæði. Þeirri stefnu fylgja
utanríkisráðherrar allra Noðurlanda-
bjóðanna nema íslands. En Matthías
Á. Mathiesen hefir sem kunnugt er
staðið eftir megni í vegi fyrir fram-
gangi þess máls og lítinn sóma hlotið
af... En aumkunarverðastur er ráð-
herrann þó þegar hann heldur því fram
að þessi stefha hans sé sjálfstæð ís-
lensk utanríkisstefna... Svo djúpt geta
menn sokkið í undirlægjuhætti og
vesaldómi að hafa ekki hugmynd um
hvar þeir standa.
Þjóðfélagsvandamál
Þótt Sjálfstæðisflokkurinn hafi nú
klofiiað er best að vera hóflega bjart-
sýnn um bætt þjóðfélag ef flokkur
Alberts fær þó ekki væri nema helm-
ing þess fylgis sem skoðanakannanir
hafa bent til. - Eru nokkrar líkur til
þess að Albert Guðmundsson fari að
átta sig á því að það félagslega fyrir-
bæri, sem hann kallar „litla manninn",
er þjóðfélagsvandamál sem arðrán og
ranglát tekjuskipting hefir
skapað?... Eða fer hann að komast til
skilnings á því að ekki er nóg að tala
um að breiðu bökin eigi að bera byrð-
amar ef aldrei er tímt að leggja þær
á þau?
Ætli það verði ekki hér eftir eins og
hingað til eftirsóknarverðara að vera
fyrirgreiðslupólitíkus og elskaður og
dáður vinur litla mannsins en standa
að réttlátri þjóðfélagsuppbyggingu?
Æskilegt væri að næsta ríkisstjóm
hefði þann félagslega þroska og sið-
ferðisvitund að gera sér grein fyrir því
hver smánarblettur það er á þjóð, sem
er ein af sex ríkustu þjóðum heims,
að búa stórum hluta þegna sinna kjör
sem em langt undir þeim mörkum að
þeir geti lifað mannsæmandi lífi.
Hraðaupphlaup Þorsteins
Allt bendir til þess að formaður Sjálf-
stæðisflokksins hafi með þeirri aðferð.
er hann beitt til að koma Albert úr
embætti, fært honum miklu meira fylgi
en öll hans mörgu góðverk hefðu getað
gert.
Hvers vegna í ósköpunum neyðir
Þorsteinn Pálsson Albert til að segja
af sér rétt í lok kjörtímabils?... Varð
hann allt í einu svona yfirfallinn af
siðgæðisvitund? - Það lítur út fyrir
að mat flokksformannsins á siðgæði
Alberts hafi heilmikið breyst frá því
er nafn hans var mest tengt Hafskips-
málinu. Þá gaf fjármálaráðherra
margsinnis þá yfirlýsingu að engin
ástæða væri til að Albert viki úr ríkis-
stjóminni. - Á sama tíma sýndu allar
skoðanakannanir að mikill meirihluti
þeirra er afstöðu tóku töldu að Albert
ætti að segja af sér á meðan málið
væri í rannsókn.
En nú hefir þjóðin og Þorsteinn
Pálsson skipt um hlutverk. . . Nú
vill fólkið hafa sinn Albert og Borg-
araflokk... Hvort hann er stofnaður
um stól eða stefriu skiptir ekki máli.
Þessa stundina er Albert ótvíræður
sigurvegari - og á orðum hans hefir
helst mátt skilja að þetta væri ein af
vfsdómslegum ráðstöfunum guðdóms-
ins.
Of seint er iðrast eftir dauðann
Eftir því sem nú horfir eru mestu
líkur til að þetta verði hinar sögu-
legustu kosningar - þar sem viðhorf
fólks virðist einkum stjómast af til-
finningahita og manndýrkun. . . Svo
illa hefir verið farið með góðan mann
að hann sjálfur og stór hluti þjóðar-
innar var gráti nær. - Og í öllu því
moldviðri, sem geisað hefir að undan-
fömu, hverfur hugtakið „hægri“ og
„vinstri" með öllu og átrúnaðargoð
fólksins er hafið yfir alla pólitík og
sópar til sín fylgi úr öllum áttum.
Ef til vill rætist nú sá þráláti draum-
ur íhaldsins að fá hreinan meirihluta
á Alþingi... Ef svo fer má þjóðin biðja
fyrir sér. - Þá kann svo að fara að hún
átti sig á að of seint er að iðrast eftir
dauðann... Hún þarf að komast til
skilnings á því að tröllin hafa trölla-
siði. . . og íhald Sjálfstæðisflokks og
íhald Borgaraflokks er álíka gott eða
illt þótt að það gangi klofið til kosn-
inga vegna innbyrðisátaka, valdabar-
áttu og tvöfalds siðgæðis.
Aðalheiður Jónsdóttir
gera... þessu yrði að kippa í lag...
Kmnk.. kmnk og krá.
Buldi við brestur
Sá merki atburður hefir nú gerst í
íslenskum stjómmálum að Sjálfetæð-
isflokkurinn klofnaði allt í einu í tvo
parta með miklu braki og brestum...
báknið sem íhaldið hefir verið svo stolt
af að stæði sem klettur úr hafinu á
hverju sem gengi.
En varla ætti þessi atburðúr að
valda þjóðarsorg. - Sjálfstæðisflokk-
urinn hefur fyrir löngu vaxið þjóðinni
yfir höfúð svo að ekki hefir reynst
unnt að byggja hér upp manneskjulegt
j afnréttisþj óðfélag.
Stór hópur af fjárhagslega illa stæðu
fólki hefir gegnum tíðina stutt þennan
skæðasta andstæðing sinn til
valda... Það gæti verið verðugt verk-
efni fyrir sálfræðinga að pæla í ef þeir
botna þá annars eitthvað í
sálarfræði... þannig hefir Sjálfetæðis-
flokkurinn einnig sótt fylgi sitt í raðir
kjamorkuvopnaandstæðinga og her-
stöðvaandstæðinga.
Nú um hríð hefir mikið verið rætt
„Ef til vill rætist nú sá þráláti draumur
íhaldsins að fá hreinan meirihluta á Al-
þingi... Ef svo fer má þjóðin biðja fyrir
sér. - Þá kann svo að fara að hún átti
sig á að of seint er að iðrast eftir dauð-
ann. ..“